Θηβών 218

Επιστροφή στην Αθήνα, επιστροφή και στις βόλτες με την φωτογραφική μηχανή...

Καλοκαιρινές συνήθειες....

Μιας και το καλοκαίρι βαίνει προς το φινάλε του, ας συνοψίσουμε στις βασικές μας συνήθειες ως έθνος...

Από μέσα Φλεβάρη διατυμπανίζουμε και εξυμνούμε τις επερχόμενες καλοκαιρινές μας διακοπές...

Οι καλοκαιρινές διακοπές για τον Έλληνα, είναι κάτι σαν την μάνα του, ΙΕΡΕΣ!!!

Για Γέλια & Για Κλάμματα

Να γελάσεις ή να κλάψεις άραγε; Τί να κάνεις όταν σκέφτεσαι την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα εν έτη 2011; Ποια να είναι η αντίδραση σου παρακολουθόντας όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου; Βρίσκεται σε εξέλιξη ένας καταιγισμός από πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις, σκηνές βίας και κραυγές απελπισίας, ο οποίος δοκιμάζει την ψυχραιμία των περισσότερων πολιτών. Ένα "σύννεφο" έχει σκεπάσει τη χώρα και κανείς δεν γνωρίζει ούτε το πότε θα διαλυθεί, ούτε και τι "καιρό" θα έχουμε την επόμενη μέρα...

Μια Φορά & Ένα Καιρό...

Μια φορά & ένα καιρό τα παιδιά στην Ελλάδα μεγάλωναν σε ένα κόσμο διαφορετικό. Σε ένα κόσμο που δυστυχώς είναι πλέον γλυκιά ανάμνηση για εκείνους τους τυχερούς που έζησαν αθώα και ελεύθερα παιδικά χρόνια. Μερικές αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια φαίνεται να οδήγησαν κάποιο άγνωστο συμπολίτη μας να γράψει ένα σύντομο, μα περιεκτικό κείμενο που αναφέρεται σε αυτή την εποχή:

8.500 €

8.500 €! Τόσα είναι τα χρήματα που λαμβάνουν μηνιαίως οι βουλευτές μας, ξεπερνόντας τους περισσότερους ευρωπαίους συναδέλφους τους. Ακόμη και τους γερμανούς περνάνε οι αθεόφοβοι έλληνες του Κοινοβουλίου! Εμείς οι απλοί πολίτες της Ελλάδας ζηλεύουμε τους μισθούς των γερμανών εργαζομένων, αλλά οι γερμανοί βουλευτές ζηλεύουν δικαιολογημένα τους έλληνες ομολόγους τους. Και να ήταν μόνο ο μισθός! Έχουνε να ζηλέψουν τα τόσα άλλα προνόμια, την ανεκδιήγητη ασυλία τους, την σχεδόν μόνιμη απουσία τους από τα έδρανα της βουλής και την συνήθη απαλλαγή από κάθε είδους σκάνδαλο...

ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ

Μόλις πριν από μερικά χρόνια η αγορά της Πρωτεύουσας ευδοκιμούσε, έστω και αν πολλοί από τους κατοίκους της διαρκώς είχαν παράπονα και έμεναν σταθερά ανικανοποίητοι με ότι και αν γέμιζε τη ζωή τους. Τα ταμεία των καταστημάτων γέμιζαν, το κέρδος από τις υψηλές τιμές ήταν μεγάλο και σε γενικές γραμμές πολλοί περισσότεροι Έλληνες μπορούσαν να αποκτήσουν ότι ήθελαν με δόσεις, δάνεια και πίστωση. Χωρίς να το καταλαβαίνουμε ήταν  σχεδόν χρυσή εποχή για αρκετούς, αν και δεν λαμβάναμε σοβαρά υπόψη πως επρόκειτο για οικονομική φούσκα και λανθασμένη καταναλωτική-εμπορική συμπεριφορά. Πλέον ο τζίρος των μαγαζιών πέφτει, η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών περιορίζεται και συνολικά η αγορά έχει πάρει την κατηφόρα...