Όταν οι ποδοσφαιρόφιλοι αναφέρονται στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, τότε οι ομάδες που ακούμε συχνότερα είναι οι Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν, Λίβερπουλ, Μπαρτσελόνα & μερικές ακόμα. Οι μεγάλοι αυτοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι κυριαρχούν πολλές δεκαετίες στα ευρωπαϊκά γήπεδα και όπως είναι φυσιολογικό συγκεντρώνουν και τα περισσότερα φώτα της δημοσιότητας. Ωστόσο, αν και η ιστορία τους είναι τεράστια, τον δικό τους ιδιαίτερο χώρο στον κόσμο του ποδοσφαίρου έχουν και άλλες μικρότερες ομάδες. Μία από αυτές είναι η γερμανική FC St. Pauli που με το πέρασμα των δεκαετιών έχει γίνει γνωστή όχι τόσο ως ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά περισσότερο ως ένα ιδιόμορφο "φιλελεύθερο κίνημα". Οι περισσότεροι Έλληνες οπαδοί την γνωρίζουν καλά, ενώ το ευρύ κοινό πιθανόν να μην έχει ιδέα τι αντιπροσωπεύει σήμερα η St. Pauli έχοντας για ανεπίσημο έμβλημα της μία...νεκροκεφαλή!
Καιρό τώρα σε πολλές οπαδικές συζητήσεις προσπάθησα να βρω ένα πετυχημένο χαρακτηρισμό της ομάδας αυτής. Ρομαντική, ανατρεπτική και παραδοσιακή ήταν οι πρώτες σκέψεις μου. Όμως, το επίθετο που ταιριάζει στο "ποδοσφαιρικό κίνημα" της St. Pauli βρήκε αρκετά πετυχημένα ο δημοσιογράφος Ρούσσος Βρανάς της Καθημερινής σε άρθρο του την περασμένη Παρασκευή. Προσδιόρισε λοιπόν την ομάδα ως το "Ροκ" του ποδοσφαίρου σε ένα ωραίο κείμενο που ήταν η αφορμή της ανάρτησης και το οποίο επισυνάπτω:
Με αναρχικούς και πόρνες ανάµεσα στους οπαδούς της που πίνουν και καπνίζουν, η Σεντ Πάουλι είναι το ροκ του ποδοσφαίρου. Βρίσκεται στον αντίποδα του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού πουριτανισµού, που κάθε τόσο επιδίδεται υποκριτικά σε ανθρωποθυσίες, διεκδικώντας ένα ηθικό πρόσωπο που δεν έχει (µε τελευταίο θύµα τον «άτακτο» Γουέιν Ρούνεϊ). Σαν να µην είναι το ποδόσφαιρο στα µεγάλα σαλόνια µια µπίζνες δισεκατοµµυρίων, αλλά µια ηθικοπλαστική σταυροφορία.
Στην Μπουντεσλίγκα φέτος, οι ιαχές των φιλάθλων θα είναι κάµποσα ντεσιµπέλ δυνατότερες, χάρη στους ενθουσιώδεις φιλάθλους της νεοφώτιστης Σεντ Πάουλι. Γιατί είναι αυτή η οµάδα αλλιώτικη από τις άλλες; Επειδή αντιπροσωπεύει τις κατώτερες τάξεις του Αµβούργου. Οι πρώτοι οπαδοί της ήταν λιµενεργάτες. Υστερα πήγαν κοντά τους οι µετανάστες. Και κατόπιν οι φοιτητές. Σε όλους αυτούς ήρθαν να προστεθούν οι µόνιµοι κάτοικοι της Ρέεπερµπαν, της γειτονιάς µε τα κόκκινα φανάρια. Και οι αναρχικοί, οι πανκ, οι αντιρατσιστές και οι αντιφασίστες, µαζί µε πολλές άλλες πολιτικοποιηµένες κοινωνικές οµάδες της περιοχής του Αµβούργου. Ο Κόρνι Λίτµαν, ο πρόεδρος της Σεντ Πάουλι που αποχώρησε φέτος, ένας θεατράνθρωπος και επικεφαλής του Σµιτ Τεάτερ, ήταν ένας από τους ελάχιστους στον ποδοσφαιρικό κόσµο που δεν έκρυψε ποτέ πως ήταν οµοφυλόφιλος. Ενας από τους τερµατοφύλακες της οµάδας, ο Φόλκερ Ιπινγκ, έµενε σε κτίριο που βρισκόταν υπό κατάληψη. Για ένα διάστηµα µάλιστα είχε παρατήσει το ποδόσφαιρο για να προσφέρει εθελοντική εργασία στη Νικαράγουα, όταν αυτή σπαρασσόταν από τον εµφύλιο πόλεµο.
Το κατάστηµα µε τα αναµνηστικά είδη της Σεντ Πάουλι µοιάζει πιο πολύ µε δισκάδικο. Και στο επίσηµο περιοδικό της βρίσκει κανείς να διαβάσει πιο πολλά για πολιτική, τέχνες και λογοτεχνία παρά για ποδόσφαιρο. Χάρη σε αυτό το πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο, το γήπεδο της οµάδας είναι πάντα γεµάτο. Σε όλον τον κόσµο, η Σεντ Πάουλι διαθέτει περίπου 200 λέσχες οπαδών, οι οποίοι υπολογίζεται πως φτάνουν έως και τα 20 εκατοµµύρια. Οι φίλαθλοί της δεν πηγαίνουν στο γήπεδό της µόνο για το µατς, αλλά και για το «πάρτι». Η µπίρα και το κάπνισµα επιτρέπονται, κάτι που σπανίζει σήµερα στο ποδόσφαιρο. Και η ατµόσφαιρα εκεί γίνεται εκρηκτική µε την είσοδο της οµάδας, όταν αντηχούν οι «Πύλες της κολάσεως» των ΑC/DC.
Στην «υψηλή κοινωνία» της Μπουντεσλίγκα, η Σεντ Πάουλι σίγουρα θα δυσκολευτεί πολύ να διατηρήσει την ταυτότητά της. Οµως οι φανατικοί και κοινωνικά συνειδητοί οπαδοί της υπόσχονται να την κρατήσουν µακριά από τους συµβιβασµούς και τις παραχωρήσεις που απαιτεί ένα ποδόσφαιρο - µπίζνες µε ποδοσφαιριστές - εµπορεύµατα.
Στα «µεγάλα σαλόνια» του ποδοσφαίρου, θέλει κότσια για να φωνάζεις συνθήµατα κατά του συστήµατος (όπως οι οπαδοί ενός Αστέρα Εξαρχείων). Ή για να αλλάζεις το έµβληµα της οµάδας σου, ώστε να µη θυµίζει το καταραµένο πουλί της χούντας (όπως οι οπαδοί ενός Φωστήρα). Εκεί, ακόµη και η φανέλα µε το εθνόσηµο ξεπέφτει σε αξία, µπροστά στα εµπορικά σήµατα των χορηγών και τις προσφορές τους.
Ας δούμε τώρα εν συντομία την ιστορία της St. Pauli, μέσω του επισήμου site του ελληνικού club φίλων της ομάδας.
Πηγή: www.fcstpauli.gr
Τα πρώτα χρόνια
To Club άρχισε την ύπαρξή του το 1899 ως μια άτυπη ομάδα ενθουσιωδών νέων γύρω από το ποδόσφαίρο μέσω της λέσχης Hamburg-St. Pauli Turn-Verein 1862. Αυτή η ομάδα έπαιξε τον πρώτο αγώνα της το 1907 ενάντια σε μια παρόμοια πλευρά που συγκεντρώθηκε από την τοπική κολυμβητική λέσχη Aegir. Επίσημα καθιερώθηκε στις 15 Μαΐου 1910. Το όνομα της ομάδας ήταν αρχικά St. Pauli TV in the Kreisliga Groß-Hamburg (Alsterkreis) έως το 1924, όταν διαμορφώθηκε μια νέα λέσχη ποδοσφαίρου αποκαλούμενη FC St. Pauli. Η ομάδα έως το 1934 που έπαιξε στην Gauliga Nordmark, (Μια από τις δεκαέξι κορυφαίες κατηγορίες που δημιουργήθηκαν στην αναδιοργάνωση του γερμανικού ποδοσφαίρου που πραγματοποιήθηκε κάτω από το τρίτο Ράιχ), θεωρούνταν μικρομεσαία και δεν είχε κάποια σοβαρή διάκριση. Υποβιβάστηκε ξανά το 1940 και εμφανίστηκε πάλι στην Gauliga Hamburg το 1942, όπου και έπαιζε μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
To ποδόσφαιρο μεταπολεμικά
Μετά από τον πόλεμο, η ομάδα έπαιζε στην Oberliga Nord το 1947. Η δεύτερη θέση που παίρνει στην σεζόν 1947-48, οδηγεί την St. Pauli στην πρώτη της εμφάνιση στην Εθνική κατηγορία. Προχώρησαν μέχρι τα ημιτελικά που τελικά αποκλείστηκαν με 2-3 από το φαβορί της διοργάνωσης την 1.FC Nόrnberg. Η λέσχη συνέχισε να παίζει καλά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, ποτέ όμως δεν μπόρεσαν να υπερπηδήσουν τον μεγάλο αντίπαλο, Hamburger SV. Στις πέντε από τις επόμενες επτά χρονιές τερμάτισαν δεύτεροι. Στα τέλη της δεκαετίας και αρχές των ’60 ομάδες όπως η Werder Bremen και η VfL Osnabrock, προσπέρασαν την FC St.Pauli και οι καλύτερες θέσεις που πήρε ήταν τέταρτη!
Η προσπάθεια για την άνοδο στην Bundesliga.
Το 1963, όταν δημιουργήθηκε η Bundesliga, η νέα επαγγελματική κατηγορία της Δυτικής Γερμανίας, προβιβάστηκαν το Hamburger SV, η Werder Bremen και η Eintracht Braunschweig που είχαν τερματίσει στις τρεις πρώτες θέσεις της Oberliga Nord, όταν η FC St.Pauli είχε τερματίσει τέταρτη και έτσι βρέθηκε στην δεύτερη κατηγορία, την λεγόμενη Regionalliga Nord.
Σχεδόν μιάμιση δεκαετία απογοήτευσης ακολουθεί. Η FC St.Pauli κατακτά την πρώτη θέση το 1964 αλλά στον όμιλο playoff για την άνοδο μένει τελευταία. Το 1966 κατακτούν την Regionalliga Nord και αν και η απόδοσή τους ήταν πάρα πολύ καλή στα playoff και πάλι δεν μπόρεσαν να κερδίσουν την άνοδο, αφού την έχασαν από την Rot-Weib Essen στην διαφορά των γκολ. Το 1972 και το 1973 κατακτά και πάλι το πρωτάθλημα στην Regionalliga Nord και πέρνει την δεύτερη θέση το 1971 και το 1974. Και τις τέσσερις χρονιές όμως δεν μπόρεσε να πάρει την άνοδο στη Bundesliga.
Η επιτυχία της Bundesliga και η ανάπτυξη του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Δυτική Γερμανία οδήγησαν στην δημιουργία της δεύτερης κατηγορίας της Bundesliga, το 1974. H St.Pauli ήταν κομμάτι αυτής της κατηγορίας και το 1977 επιτέλους καταφέρνει να πάρει την πρώτη θέση και αυτόματα την άνοδο. Το αρνητικό ήταν οτι την αμέσως επόμενη χρονιά υποβιβάστηκε ξανά. Η επιστροφή στην δεύτερη κατηγορία ήταν επίσης μικρή. Στα πρόθυρα της πτώχευσης στα μέσα του 1979, δεν ανανεώθηκε η άδεια συμμετοχής για την επόμενη χρονιά με αποτέλεσμα να υποβιβαστεί η ομάδα στην Oberliga Nord (III).
H καλή απόδοση της ομάδας την φέρνει στην κορυφή της κατηγορίας το 1981 και το 1983 αλλά τα οικονομικά της ομάδας εξακολουθούν να είναι άθλια. Το 1984 καταφέρνουν να επιστρέψουν στην 2.Bundesliga όταν τερμάτισαν δεύτεροι πίσω από την δεύτερη ομάδα της Werder Bremen, η οποία στην πραγματικότητα είχε τερματίσει δεύτερη αλλά δεν είχε δικαίωμα να προβιβαστεί.
St. Pauli και το φαινόμενο "Kult". Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 80 όταν η FC St. Pauli από μια παραδοσιακή ομάδα, μετατρέπονταν σε έναν Kult σύλλογο. Μάλιστα άλλαξαν και την έδρα τους κοντά στην περιοχή που είναι οι αποβάθρες της πόλης στο διάσιμο Reeperbahn. To κέντρο της νυκτερινής ζωής της πόλης και κοντά στα «κόκκινα φανάρια»
Μια εναλλακτική μορφή οπαδών παρουσιάστηκε για την ομάδα με αυτό, αριστερών πολιτικών φρονημάτων αλλά και λόγο της ατμόσφαιρας που επικρατούσε στο γήπεδο σε κάθε αγώνα. Οι οπαδοί υιοθέτησαν την πειρατική σημαία ως το ανεπίσημο έμβλημά τους. Είναι σημαντικό οτι η FC St. Pauli έγινε η πρώτη ομάδα στην Γερμανία που απαγόρευσε επίσημα καθετί φασιστικό ή εθνικιστικό στο γήπεδό του, σε μια εποχή που ο φασισμός του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού απειλούσε το ποδόσφαιρο σε όλη την Ευρώπη. Το 1981 η ομάδα είχε ενα μέσω όρο 1.600 εισιτηρίων και μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 κάνουν συχνά sold-out τα 20.000 περίπου εισιτήρια που χωράει το γήπεδο.
Στη νέα χιλιετία
Η πιο πρόσφατη εμφάνιση της ομάδας σε μεγάλη κατηγορία, την σεζόν 2001-2002, την οδήγησε σχεδόν σε πτώχευση για ακόμα μια φορά. Έτσι λοιπόν άρχισαν δραστηριότητες οι οποίες θα τους απέφεραν κέρδη, το αποκαλούμενο Retteraktion. Τύπωσαν μπλούζες με το σήμα της ομάδας και το σλόγκαν Retter (σωτήρας / λυτρωτής) και περισσότερες απο 140.000 πωλήθηκαν μέσα σε περίπου 6 εβδομάδες. Οργάνωσαν επίσης και ενα φιλικό παιχνίδι ενάντια στην Bayern Munich με σκοπό τα έσοδα του αγώνα να διατεθούν για την σωτηρία της ομάδας.
Το φιλανθρωπικό πρόσωπο της ομάδας είναι πολύ ενεργό, αφού σε συνεργασία με τους οπαδούς άρχισαν την εκστρατεία viva con agua de sankt pauli που συλλέγει χρήματα για τους διανομείς καθαρού νερού στα σχολεία της Κούβας.
Κατά την διάρκεια της σεζόν 2005-2006 η ομάδα γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία στο κύπελλο Γερμανίας DFB Cup, με νίκες απέναντι στην Burghausen, την Bochum και πολύ περισσότερο εναντίων ομάδων της Bundesliga, όπως οι Herta Berlin και στα ημιτελικά τον Ιανουάριο του 2006 την Werder Bremen. H νίκη με 3-1 στο sold-out Millerntor και η θέση στα ημιτελικά απέφεραν στον σύλλογο περίπου ενα εκατομμύριο eurο από τηλεοπτικά και χορηγίες, τα οποία ήταν αρκετά για να καλύψουν τα άμεσα οικονομικά προβλήματα. Αμέσως μετά τις νίκες στο κύπελλο ο σύλλογος τύπωσε μια νεα παρτίδα μπλουζάκια με το σύνθημα "Wir sind Pokal" (We Are Cup), εμπνευσμένοι απο τον διάσημο τίτλο της Bild το 2005 "Wir sind Papst" (We Are Pope). Η FC St.Pauli βγήκε τελικά εκτός κυπέλλου οταν ηττήθηκε απο την Bayern Munich με 0-3 στις 12 Απριλίου.
Οπαδοί
H FC St. Pauli είναι φημισμένη για την αριστερή καταβολή της πλειοψηφίας των οπαδών της.
Οι περισσότεροι από αυτούς χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως αντί-ρατσιστή, αντί-φασίστα και αντί-σεξιστή. Αυτό τους κάνει να έρχονται σε μεγάλες αντιπαραθέσεις με νέο-ναζί και άλλους Hooligans στους αγώνες εκτός έδρας. Ο σύλλογος έχει πάρει θέση επίσημα εναντίον του φασισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού. Η ομάδα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει τους περισσότερους οπαδούς γυναίκες σε όλο το Γερμανικό ποδόσφαιρο. Το 2002 αφαιρέθηκαν από το γήπεδο, διαφημίσεις από το περιοδικό Maxim λόγο των διαμαρτυριών οπαδών για φυλετικές διακρίσεις εναντίων γυναικών. Η St. Pauli είναι επίσης, παγκοσμίως γνωστή ως σύμβολο Punk και παρόμοιων υποκουλτούρων!
Στο Millerntor-Stadion σε κάθε αγωνιστική υπάρχουν περισσότεροι θεατές από κάθε άλλο γήπεδο ομάδας της 3ης κατηγορίας της Γερμανίας και πολλές φορές ξεπερνούν και ομάδες της δεύτερης εθνικής. Επίσης η St. Pauli μπορεί να υπερηφανεύεται γιατί πουλάει και περισσότερα εισιτήρια διαρκείας και από μερικές ομάδες της Bundesliga. Μια έρευνα που έγινε τελευταία έδειξε ότι οι φίλοι της FC St. Pauli μπορεί να είναι και πάνω από 11 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, κάνοντας τον σύλλογο μακράν από τους ποιο αναγνωρίσιμους στην Γερμανία. Υπάρχουν περίπου 200 επίσημα Clubs οπαδών, εκ των οποίων πολλά είναι εκτός Γερμανίας όπως και το ελληνικό.
Καιρό τώρα σε πολλές οπαδικές συζητήσεις προσπάθησα να βρω ένα πετυχημένο χαρακτηρισμό της ομάδας αυτής. Ρομαντική, ανατρεπτική και παραδοσιακή ήταν οι πρώτες σκέψεις μου. Όμως, το επίθετο που ταιριάζει στο "ποδοσφαιρικό κίνημα" της St. Pauli βρήκε αρκετά πετυχημένα ο δημοσιογράφος Ρούσσος Βρανάς της Καθημερινής σε άρθρο του την περασμένη Παρασκευή. Προσδιόρισε λοιπόν την ομάδα ως το "Ροκ" του ποδοσφαίρου σε ένα ωραίο κείμενο που ήταν η αφορμή της ανάρτησης και το οποίο επισυνάπτω:
Με αναρχικούς και πόρνες ανάµεσα στους οπαδούς της που πίνουν και καπνίζουν, η Σεντ Πάουλι είναι το ροκ του ποδοσφαίρου. Βρίσκεται στον αντίποδα του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού πουριτανισµού, που κάθε τόσο επιδίδεται υποκριτικά σε ανθρωποθυσίες, διεκδικώντας ένα ηθικό πρόσωπο που δεν έχει (µε τελευταίο θύµα τον «άτακτο» Γουέιν Ρούνεϊ). Σαν να µην είναι το ποδόσφαιρο στα µεγάλα σαλόνια µια µπίζνες δισεκατοµµυρίων, αλλά µια ηθικοπλαστική σταυροφορία.
Στην Μπουντεσλίγκα φέτος, οι ιαχές των φιλάθλων θα είναι κάµποσα ντεσιµπέλ δυνατότερες, χάρη στους ενθουσιώδεις φιλάθλους της νεοφώτιστης Σεντ Πάουλι. Γιατί είναι αυτή η οµάδα αλλιώτικη από τις άλλες; Επειδή αντιπροσωπεύει τις κατώτερες τάξεις του Αµβούργου. Οι πρώτοι οπαδοί της ήταν λιµενεργάτες. Υστερα πήγαν κοντά τους οι µετανάστες. Και κατόπιν οι φοιτητές. Σε όλους αυτούς ήρθαν να προστεθούν οι µόνιµοι κάτοικοι της Ρέεπερµπαν, της γειτονιάς µε τα κόκκινα φανάρια. Και οι αναρχικοί, οι πανκ, οι αντιρατσιστές και οι αντιφασίστες, µαζί µε πολλές άλλες πολιτικοποιηµένες κοινωνικές οµάδες της περιοχής του Αµβούργου. Ο Κόρνι Λίτµαν, ο πρόεδρος της Σεντ Πάουλι που αποχώρησε φέτος, ένας θεατράνθρωπος και επικεφαλής του Σµιτ Τεάτερ, ήταν ένας από τους ελάχιστους στον ποδοσφαιρικό κόσµο που δεν έκρυψε ποτέ πως ήταν οµοφυλόφιλος. Ενας από τους τερµατοφύλακες της οµάδας, ο Φόλκερ Ιπινγκ, έµενε σε κτίριο που βρισκόταν υπό κατάληψη. Για ένα διάστηµα µάλιστα είχε παρατήσει το ποδόσφαιρο για να προσφέρει εθελοντική εργασία στη Νικαράγουα, όταν αυτή σπαρασσόταν από τον εµφύλιο πόλεµο.
Το κατάστηµα µε τα αναµνηστικά είδη της Σεντ Πάουλι µοιάζει πιο πολύ µε δισκάδικο. Και στο επίσηµο περιοδικό της βρίσκει κανείς να διαβάσει πιο πολλά για πολιτική, τέχνες και λογοτεχνία παρά για ποδόσφαιρο. Χάρη σε αυτό το πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο, το γήπεδο της οµάδας είναι πάντα γεµάτο. Σε όλον τον κόσµο, η Σεντ Πάουλι διαθέτει περίπου 200 λέσχες οπαδών, οι οποίοι υπολογίζεται πως φτάνουν έως και τα 20 εκατοµµύρια. Οι φίλαθλοί της δεν πηγαίνουν στο γήπεδό της µόνο για το µατς, αλλά και για το «πάρτι». Η µπίρα και το κάπνισµα επιτρέπονται, κάτι που σπανίζει σήµερα στο ποδόσφαιρο. Και η ατµόσφαιρα εκεί γίνεται εκρηκτική µε την είσοδο της οµάδας, όταν αντηχούν οι «Πύλες της κολάσεως» των ΑC/DC.Στην «υψηλή κοινωνία» της Μπουντεσλίγκα, η Σεντ Πάουλι σίγουρα θα δυσκολευτεί πολύ να διατηρήσει την ταυτότητά της. Οµως οι φανατικοί και κοινωνικά συνειδητοί οπαδοί της υπόσχονται να την κρατήσουν µακριά από τους συµβιβασµούς και τις παραχωρήσεις που απαιτεί ένα ποδόσφαιρο - µπίζνες µε ποδοσφαιριστές - εµπορεύµατα.
Στα «µεγάλα σαλόνια» του ποδοσφαίρου, θέλει κότσια για να φωνάζεις συνθήµατα κατά του συστήµατος (όπως οι οπαδοί ενός Αστέρα Εξαρχείων). Ή για να αλλάζεις το έµβληµα της οµάδας σου, ώστε να µη θυµίζει το καταραµένο πουλί της χούντας (όπως οι οπαδοί ενός Φωστήρα). Εκεί, ακόµη και η φανέλα µε το εθνόσηµο ξεπέφτει σε αξία, µπροστά στα εµπορικά σήµατα των χορηγών και τις προσφορές τους.
Ας δούμε τώρα εν συντομία την ιστορία της St. Pauli, μέσω του επισήμου site του ελληνικού club φίλων της ομάδας.
Πηγή: www.fcstpauli.gr
Τα πρώτα χρόνια
To Club άρχισε την ύπαρξή του το 1899 ως μια άτυπη ομάδα ενθουσιωδών νέων γύρω από το ποδόσφαίρο μέσω της λέσχης Hamburg-St. Pauli Turn-Verein 1862. Αυτή η ομάδα έπαιξε τον πρώτο αγώνα της το 1907 ενάντια σε μια παρόμοια πλευρά που συγκεντρώθηκε από την τοπική κολυμβητική λέσχη Aegir. Επίσημα καθιερώθηκε στις 15 Μαΐου 1910. Το όνομα της ομάδας ήταν αρχικά St. Pauli TV in the Kreisliga Groß-Hamburg (Alsterkreis) έως το 1924, όταν διαμορφώθηκε μια νέα λέσχη ποδοσφαίρου αποκαλούμενη FC St. Pauli. Η ομάδα έως το 1934 που έπαιξε στην Gauliga Nordmark, (Μια από τις δεκαέξι κορυφαίες κατηγορίες που δημιουργήθηκαν στην αναδιοργάνωση του γερμανικού ποδοσφαίρου που πραγματοποιήθηκε κάτω από το τρίτο Ράιχ), θεωρούνταν μικρομεσαία και δεν είχε κάποια σοβαρή διάκριση. Υποβιβάστηκε ξανά το 1940 και εμφανίστηκε πάλι στην Gauliga Hamburg το 1942, όπου και έπαιζε μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
To ποδόσφαιρο μεταπολεμικά
Μετά από τον πόλεμο, η ομάδα έπαιζε στην Oberliga Nord το 1947. Η δεύτερη θέση που παίρνει στην σεζόν 1947-48, οδηγεί την St. Pauli στην πρώτη της εμφάνιση στην Εθνική κατηγορία. Προχώρησαν μέχρι τα ημιτελικά που τελικά αποκλείστηκαν με 2-3 από το φαβορί της διοργάνωσης την 1.FC Nόrnberg. Η λέσχη συνέχισε να παίζει καλά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, ποτέ όμως δεν μπόρεσαν να υπερπηδήσουν τον μεγάλο αντίπαλο, Hamburger SV. Στις πέντε από τις επόμενες επτά χρονιές τερμάτισαν δεύτεροι. Στα τέλη της δεκαετίας και αρχές των ’60 ομάδες όπως η Werder Bremen και η VfL Osnabrock, προσπέρασαν την FC St.Pauli και οι καλύτερες θέσεις που πήρε ήταν τέταρτη!
Η προσπάθεια για την άνοδο στην Bundesliga.
Το 1963, όταν δημιουργήθηκε η Bundesliga, η νέα επαγγελματική κατηγορία της Δυτικής Γερμανίας, προβιβάστηκαν το Hamburger SV, η Werder Bremen και η Eintracht Braunschweig που είχαν τερματίσει στις τρεις πρώτες θέσεις της Oberliga Nord, όταν η FC St.Pauli είχε τερματίσει τέταρτη και έτσι βρέθηκε στην δεύτερη κατηγορία, την λεγόμενη Regionalliga Nord.
Σχεδόν μιάμιση δεκαετία απογοήτευσης ακολουθεί. Η FC St.Pauli κατακτά την πρώτη θέση το 1964 αλλά στον όμιλο playoff για την άνοδο μένει τελευταία. Το 1966 κατακτούν την Regionalliga Nord και αν και η απόδοσή τους ήταν πάρα πολύ καλή στα playoff και πάλι δεν μπόρεσαν να κερδίσουν την άνοδο, αφού την έχασαν από την Rot-Weib Essen στην διαφορά των γκολ. Το 1972 και το 1973 κατακτά και πάλι το πρωτάθλημα στην Regionalliga Nord και πέρνει την δεύτερη θέση το 1971 και το 1974. Και τις τέσσερις χρονιές όμως δεν μπόρεσε να πάρει την άνοδο στη Bundesliga.
Η επιτυχία της Bundesliga και η ανάπτυξη του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Δυτική Γερμανία οδήγησαν στην δημιουργία της δεύτερης κατηγορίας της Bundesliga, το 1974. H St.Pauli ήταν κομμάτι αυτής της κατηγορίας και το 1977 επιτέλους καταφέρνει να πάρει την πρώτη θέση και αυτόματα την άνοδο. Το αρνητικό ήταν οτι την αμέσως επόμενη χρονιά υποβιβάστηκε ξανά. Η επιστροφή στην δεύτερη κατηγορία ήταν επίσης μικρή. Στα πρόθυρα της πτώχευσης στα μέσα του 1979, δεν ανανεώθηκε η άδεια συμμετοχής για την επόμενη χρονιά με αποτέλεσμα να υποβιβαστεί η ομάδα στην Oberliga Nord (III).
H καλή απόδοση της ομάδας την φέρνει στην κορυφή της κατηγορίας το 1981 και το 1983 αλλά τα οικονομικά της ομάδας εξακολουθούν να είναι άθλια. Το 1984 καταφέρνουν να επιστρέψουν στην 2.Bundesliga όταν τερμάτισαν δεύτεροι πίσω από την δεύτερη ομάδα της Werder Bremen, η οποία στην πραγματικότητα είχε τερματίσει δεύτερη αλλά δεν είχε δικαίωμα να προβιβαστεί.
St. Pauli και το φαινόμενο "Kult". Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 80 όταν η FC St. Pauli από μια παραδοσιακή ομάδα, μετατρέπονταν σε έναν Kult σύλλογο. Μάλιστα άλλαξαν και την έδρα τους κοντά στην περιοχή που είναι οι αποβάθρες της πόλης στο διάσιμο Reeperbahn. To κέντρο της νυκτερινής ζωής της πόλης και κοντά στα «κόκκινα φανάρια»
Μια εναλλακτική μορφή οπαδών παρουσιάστηκε για την ομάδα με αυτό, αριστερών πολιτικών φρονημάτων αλλά και λόγο της ατμόσφαιρας που επικρατούσε στο γήπεδο σε κάθε αγώνα. Οι οπαδοί υιοθέτησαν την πειρατική σημαία ως το ανεπίσημο έμβλημά τους. Είναι σημαντικό οτι η FC St. Pauli έγινε η πρώτη ομάδα στην Γερμανία που απαγόρευσε επίσημα καθετί φασιστικό ή εθνικιστικό στο γήπεδό του, σε μια εποχή που ο φασισμός του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού απειλούσε το ποδόσφαιρο σε όλη την Ευρώπη. Το 1981 η ομάδα είχε ενα μέσω όρο 1.600 εισιτηρίων και μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 κάνουν συχνά sold-out τα 20.000 περίπου εισιτήρια που χωράει το γήπεδο.
Στη νέα χιλιετία
Η πιο πρόσφατη εμφάνιση της ομάδας σε μεγάλη κατηγορία, την σεζόν 2001-2002, την οδήγησε σχεδόν σε πτώχευση για ακόμα μια φορά. Έτσι λοιπόν άρχισαν δραστηριότητες οι οποίες θα τους απέφεραν κέρδη, το αποκαλούμενο Retteraktion. Τύπωσαν μπλούζες με το σήμα της ομάδας και το σλόγκαν Retter (σωτήρας / λυτρωτής) και περισσότερες απο 140.000 πωλήθηκαν μέσα σε περίπου 6 εβδομάδες. Οργάνωσαν επίσης και ενα φιλικό παιχνίδι ενάντια στην Bayern Munich με σκοπό τα έσοδα του αγώνα να διατεθούν για την σωτηρία της ομάδας.
Το φιλανθρωπικό πρόσωπο της ομάδας είναι πολύ ενεργό, αφού σε συνεργασία με τους οπαδούς άρχισαν την εκστρατεία viva con agua de sankt pauli που συλλέγει χρήματα για τους διανομείς καθαρού νερού στα σχολεία της Κούβας.
Κατά την διάρκεια της σεζόν 2005-2006 η ομάδα γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία στο κύπελλο Γερμανίας DFB Cup, με νίκες απέναντι στην Burghausen, την Bochum και πολύ περισσότερο εναντίων ομάδων της Bundesliga, όπως οι Herta Berlin και στα ημιτελικά τον Ιανουάριο του 2006 την Werder Bremen. H νίκη με 3-1 στο sold-out Millerntor και η θέση στα ημιτελικά απέφεραν στον σύλλογο περίπου ενα εκατομμύριο eurο από τηλεοπτικά και χορηγίες, τα οποία ήταν αρκετά για να καλύψουν τα άμεσα οικονομικά προβλήματα. Αμέσως μετά τις νίκες στο κύπελλο ο σύλλογος τύπωσε μια νεα παρτίδα μπλουζάκια με το σύνθημα "Wir sind Pokal" (We Are Cup), εμπνευσμένοι απο τον διάσημο τίτλο της Bild το 2005 "Wir sind Papst" (We Are Pope). Η FC St.Pauli βγήκε τελικά εκτός κυπέλλου οταν ηττήθηκε απο την Bayern Munich με 0-3 στις 12 Απριλίου.
Οπαδοί
H FC St. Pauli είναι φημισμένη για την αριστερή καταβολή της πλειοψηφίας των οπαδών της.
Οι περισσότεροι από αυτούς χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως αντί-ρατσιστή, αντί-φασίστα και αντί-σεξιστή. Αυτό τους κάνει να έρχονται σε μεγάλες αντιπαραθέσεις με νέο-ναζί και άλλους Hooligans στους αγώνες εκτός έδρας. Ο σύλλογος έχει πάρει θέση επίσημα εναντίον του φασισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού. Η ομάδα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει τους περισσότερους οπαδούς γυναίκες σε όλο το Γερμανικό ποδόσφαιρο. Το 2002 αφαιρέθηκαν από το γήπεδο, διαφημίσεις από το περιοδικό Maxim λόγο των διαμαρτυριών οπαδών για φυλετικές διακρίσεις εναντίων γυναικών. Η St. Pauli είναι επίσης, παγκοσμίως γνωστή ως σύμβολο Punk και παρόμοιων υποκουλτούρων!
Στο Millerntor-Stadion σε κάθε αγωνιστική υπάρχουν περισσότεροι θεατές από κάθε άλλο γήπεδο ομάδας της 3ης κατηγορίας της Γερμανίας και πολλές φορές ξεπερνούν και ομάδες της δεύτερης εθνικής. Επίσης η St. Pauli μπορεί να υπερηφανεύεται γιατί πουλάει και περισσότερα εισιτήρια διαρκείας και από μερικές ομάδες της Bundesliga. Μια έρευνα που έγινε τελευταία έδειξε ότι οι φίλοι της FC St. Pauli μπορεί να είναι και πάνω από 11 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, κάνοντας τον σύλλογο μακράν από τους ποιο αναγνωρίσιμους στην Γερμανία. Υπάρχουν περίπου 200 επίσημα Clubs οπαδών, εκ των οποίων πολλά είναι εκτός Γερμανίας όπως και το ελληνικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου