Αγανακτισμένο καλοκαίρι, έφτασε... (Κατάλληλο άνω των 15)

Το Σύνταγμα αδειάζει σιγά σιγά... Μία από τις σημαντικότερες πολιτικοποιημένες και μαζικές κινήσεις του λαού των τελευταίων ετών, ήταν/είναι το κίνημα των αγανακτισμένων.

Ξεκίνησε από κάποιους λίγους ρομαντικούς και βαθύτατα πολιτικοποιημένους νέους και έγινε ένα από τα πιο must θέματα της εποχής μας. Κάπου εκεί στο σύνταγμα βρήκε τρόπο να χωθεί το γ@@@@νο το facebook (το έχω αναλύσει στο πρώτο μου άρθρο http://12tetragonika.blogspot.com/2011/05/aids-facebook.html) και τα έκανε πουτάνα!!! Κατέβασε στον δρόμο κάθε λογής νεοέλληνα. Και όπου μαζευτούν πάνω από 30 νεοέλληνες, ο χαρακτηρισμός surreal βρίσκει ταυτότητα...

Στην κορύφωση του κινήματος ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου να ανακαλύπτουν το πόσο ωραία είναι μια πόλη όταν την ζεις και το πόσο δυνατοί είμαστε χωρίς να βάζουμε το εγώ πάνω από το εμείς... Κάπου εδώ το παραμύθι τελειώνει και αρχίζει η μαγεία του Έλληνα... Τι να πρωτοπώ; Για τους κλέφτες με τα υπαίθρια μαγαζάκια; Για τους μπάτσους; Για τα κανάλια; Για τους άκυρους που συζήταγαν για κάθε λογής μαλακία; Για τους κομματικοποιημένους στις συνελεύσεις; Για τους ασφαλίτες; Για το σκουπιδαριό που άφηναν οι πολλοί κάθε πρωί και που προσπαθούσαν να συμμαζέψουν οι "ρομαντικοί"; Και εκεί που όλα έδειχναν ωραία, γραφικά και Ελληνικά, ήρθαν οι surreal μπάτσοι και τα γάμησαν όλα.... Δεν θα επεκταθώ γιατί θα αρχίζω να καταριέμαι και με βλέπω στην Γ.Α.Δ.Α. μαζί με τον Μπέο...

 Και ενώ ξαναφήσαμε τους αρχικούς, ρομαντικούς και βαθύτατα πολιτικοποιημένους, να συνεχίζουν να παλεύουν για τα ιδανικά μιας κοινωνίας που είναι μη αναστρέψιμη, ΗΡΘΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!! Τέλος οι κάθε είδους κουβέντες, κινήσεις και επαναστάσεις. Μόνο καλοκαίρι... Το αγαπημένο χόμπι κάθε νεοέλληνα που σέβεται τον εαυτό του. Μπικίνια, λάδια, βαζελίνες, χένες και άλλες αγαπημένες έννοιες, (ωραία ρίμα κάναν αυτά, μπράβο μου), ήρθαν πιστά στο ετήσιο ραντεβού τους να γεμίσουν δημιουργικά τις μέρες μας. Οι παραλίες - χαρά του εμπορίου- τιγκάρουν με κάθε είδους λουόμενο, ο οποίος χαίρεται που πρόλαβε και χρυσοπλήρωσε μια ξαπλώστρα μόλις 44μ από την θάλασσα. Τα παιδάκια αμέριμνα τσιρίζουν πάνω από το κεφάλι σου, ενώ οι γνωστοί κάγκουρες, ανεξαρτήτου φύλλου, επιδεικνύουν τα κάλη τους. Με λίγα λόγια ότι γίνεται όλη την χρονιά στην κοινωνία που ζούμε, σε συμπυκνωμένη έκδοση, την καλοκαιρινή. Έκδοση με λίγα ρούχα, περίσσια επίδειξη και με τεράστια δόση αισχροκέρδιας.

 Αυτό το μόνιμο "κίνημα" έχει δύο περιόδους δράσης, την πρώτη, μέχρι μέσα Ιουλίου και συναντάται σε τοπικές παραλίες και την δεύτερη, από μέσα Ιουλίου μέχρι τέλος Αυγούστου όπου συναντώνται σε κοσμοπολίτικες ακτές, όπως Cavo Paradiso, Super Paradise, Punta Beach στο Mykonos και Paros αντίστοιχα και φυσικά τις Nato και Αιάντειο Beach στη Salamykonos...

Η ελληνική νεολαία δείχνει τον δρόμο και στους πρεσβύτερους να συνεχίσουν να αγανακτούν σε Summer έκδοση. Τα εξοχικά ξεκλειδώνονται, καθαρίζονται και περιμένουν τους αγανακτισμένους κατόχους τους να ρυπάνουν ότι κινείται και στέκεται δίπλα τους. Οι περιοχές Αν. Αττική και Κορινθιακός κόλπος δεινοπαθούν να αντέξουν τους κατοίκους της χαβούζο-πρωτεύουσας και αντίστοιχα η Χαλκιδική για τους κατοίκους της Μάνας του Ψωμιάδη- Μακεδονίας. Το κιμπαριλίκι του Έλληνα δεν έχει σταματημό ούτε στις διακοπές. Εγώ προσωπικά έχω πετύχει κόκκαλα μπριζόλας και κουτάκια μπύρας-αναψυκτικού και στις πιο απόκρημνες ακτές, στα παραπάνω μέρη. Και σε περίπτωση αντίδρασης σε αυτήν την κατάσταση, οι πιο συχνές απαντήσεις που έχω λάβει ήταν "άσε να γλεντάει ο κόσμος μωρέ", "τι είμαστε;τίποτες ξενέρωτοι ευρωπαίοι;" και "με αυτό θα σώσεις τον κόσμο μάστορα;"...

 Τα προαναφερθέντα μέρη είναι πόλος έλξης για εκατομμύρια ανθρώπους και η πρόσβαση σε αυτά γίνεται ένας μικρός Γολγοθάς, ειδικά τα νησιωτικά μέρη της χώρας. Η απόκτηση ενός ακτοπλοϊκού εισιτηρίου προς αυτά τα "κοσμοπολίτικα" ξερονήσια που ονομάζονται Κυκλάδες στην δεύτερη φάση του "κινήματος", είναι σαν εύρεση θησαυρού στην ντουλάπα σου, δηλαδή απίθανο!! Πρέπει να έχεις ξάδερφο τον καπετάνιο για να βρεις  , έτσι για να μην ξεχνάμε τις βασικές αρχές λειτουργίας της κοινωνίας μας. Για τα στερεωτικά μέρη δε, η λέξη Γολγοθάς αποκτάει πιο ουσιαστική σημασία. Δεν σου "απαγορεύει" κανείς να ξεκινήσεις και την πατάς αφού μπεις στην διαδικασία να φτάσεις.

 Η υπομονή και η θέληση για να κάνεις τα καθιερωμένα "μπάνια του λαού" σε οδηγούν στον στόχο και μόνο. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά μάταιο. Ούτε η καλή παρέα, ούτε το aircondition - clima στο αμάξι μπορούν να σε φέρουν στα ίσια σου και να μην θες να πάρεις ένα περίστροφο και να καθαρίσεις τον οδηγό του διπλανού οχήματος μαζί με την παρέα του... Σε μέρες αιχμής όπως Σ/Κ, τριήμερα, αργίες και γιορτές η κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια της λογικής.

 Και αφού φας 32 χρόνια από την ζωή σου για να φτάσεις στην "ονειρική" παραλία που διάλεξες, συναντάς ΑΥΤΟ -------->

Για να μπεις στην πολυπόθητη θάλασσα, με την προϋπόθεση να έχεις βρει το 1,5 τετραγωνικό που σου αναλογεί να κάτσεις εσύ και η παρέα σου, είναι σαν τις δοκιμασίες από το Κάστρο του Τακέσι!!!!

Απέφυγε με υπέροχα σλάλομ τις πετσέτες των λουομένων και τους ίδιους, απέφυγε με μαεστρικό τρόπο τα Α.Τ.Ι.Α. που είναι τα μπαλάκια των θερινών Ολυμπιονικών, προσπέρασε τις θείες που κάνουν γύρω στις 6,5 ώρες να βρέξουν κώλο και απλά φτιάχνουν ένα ανυπέρβλητο τοίχος προς την ανοιχτή θάλασσα, πάτα στο σβέρκο τα 898476187641946 παιδάκια που απλά πλατσουρίζουν και κατουράνε το σύμπαν και θα βρεις στο διάβα σου, απέφυγε τα Α.Τ.Ι.Α. των θαλάσσιων θερινών Ολυμπιονικών κυρίως μπάλες και φρίσμπι, απέφυγε τους ιπτάμενους έφηβους από πατητές-πυραμίδες και λοιπές θαλάσσιες επιδεικτικές ασκήσεις και τέλος απέφυγε να πλησιάζεις τα αναψοκοκκινισμένα ζευγαράκια που ζουν τον καλοκαιρινό τους έρωτα.... Εντάξει έκανες το φανταστικό σου μπάνιο;;;; Πάρτο ανάποδα τώρα και βγες έξω....Πφφφφφφφφφφφφ...

 Ώπα ο δρόμος για το σπίτι είναι μακρύς ακόμα... Αφού πλήρωσες τον καφέ σαν σαμπάνια, την ξαπλώστρα σαν ανάκλινδρο και το τοστ σαν αστακό ήρθε η ώρα να μαζέψεις τα κουβαδάκια σου. Θυμάσαι τι τράβηξες για να φτάσεις στην παραλία;;;;

Η ανάποδη version του και μάλιστα με άλλες συνθήκες. Το κοκκίνισμα, η έλλειψη κινήτρου, μιας και το μπάνιο τελείωσε, ,η πείνα, η δίψα, το αλάτι και πολλά άλλα είναι τα πρόσθετα σε αυτό το μακρινό ταξίδι της επιστροφής.... Τα νεύρα είναι σαφώς πιο τεντωμένα, η παρέα με λιγότερη διάθεση, η βενζίνη κάτω από την μέση και το πορτοφόλι ελαφρύτερο... Και όχι μόνο για σένα, αλλά και για τους επιβάτες του μπροστινού, διπλανού και πισινού αυτοκινήτου. Μύλος η κατάσταση. Όλοι θέλουν να φτάσουν όσο πιο γρήγορα σπίτι τους και θα το πετύχουν με κάθε μέσο, είμαστε και οδηγάρες ως λαός, δεν θέλει και πολύ να βγάλεις τον γρίλλο από το πορτμπαγκάζ και να κυνηγάς σαν πρωταγωνιστής της 10ης Εντολής τους υπόλοιπους... Και αν όλα πάνε καλά, φτάνει στο τέλος η περιπέτεια με όνομα "Θαλάσσιο μπάνιο"...

 Έχουμε χάσει την έννοια των διακοπών. Διακοπές είναι να κάνεις το αντίστροφο από ότι έκανες όλη την υπόλοιπη χρονιά. Δηλαδή δουλεύεις; είναι η περίοδος ξεκούρασης σου. Ζεις έντονα; ήρθε η ώρα να χαλαρώσεις. Τι να το κάνω να πάω διακοπές και να γυρίσω πτώμα και πάνω από όλα ΑΦΡΑΓΚΟΣ;;;;; Ειδικά για μένα, που είχα μία έντονη και δύσκολη σαιζόν η έννοια διακοπές παίρνει άλλη έννοια. Θα πάω να σβήσω κάπου, όπου δεν θα με βρίσκει κανείς, ούτε με Amber Alert... Εύχομαι όλοι να κάνετε αυτό που πραγματικά θέλετε στις διακοπές σας, γιατί ο χειμώνας που έρχεται θα είναι ακόμα πιο δύσκολος από τον φετινό...

Υ.Γ(1): Αν κάποιος νιώθει παρεξηγημένος γιατί νομίζει ότι τον κατηγορώ εμμέσως, σε κάθε ντουλάπι κουζίνας θα βρει ξίδι...

Υ.Γ.(2): Φυσικά και τάσσομαι υπέρ των κοινωνικών αγώνων, πόσο μάλλον στις μέρες που είναι και επιτακτική ανάγκη

και Υ.Γ.(3): Μου αρέσουν οι παρατηρήσεις. Και οποιοδήποτε σχόλιο καλοδεχούμενο...

                                                                  Με τις καλύτερες ευχές για ξεκούραση και υγεία,

                                                                                             Dr Abebe Lelekua