Ζούμε στην χώρα της απόλυτης τρέλας. Όλοι το ξέρετε αυτό. Αφού άλλωστε, κάποια τρέλα θα κουβαλάτε και εσείς. Όμως κάποιοι πιο τρελοί από εμένα και εσένα, ναι εσένα φίλε μου, ζούνε τις μέρες της δόξας τους!
Ενώ όλη η χώρα διέπεται από μια συνολικότερη κρίση, οικονομική, συναισθηματική και κυρίως ταυτότητας, κάποιοι άλλοι ακολουθούν το σποτάκι του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, Live your Myth in Greece. Ο νεοέλληνας θέλει λούσα, μεγαλεία, δόξα και φυσικά χρήμα και ο πιο καλός του σύμμαχος, είναι η νέα μάστιγα της εποχής μας, το Facebook. Ο Mark Zuckerberg πρέπει το προηγούμενο καλοκαίρι, από την δημιουργία του, να έκανε τουρ σε όλα τα Ελληνικά hot spots, όπως πρόσταξε και το Star Channel, και να ένιωσε τον σφυγμό του Νεοέλληνα. Δεν άφησε Μύκονο, Σαντορίνη, Λεχαινά, Καρδιτσομαγούλα και λοιπά κοσμοπολίτικα μέρη να του διαφύγουν της προσοχής και αφού δημιούργησε τα greeklish έριξε τον ιό του Facebook στα μέρη μας. Η μανία του ξεπέρασε την μόδα των χίπις των 60's, του ροκ των 70's, του pacman των 80's και της Άντζελας Δημητρίου των 90's. Ομαδική παράκρουση χτύπησε τον πληθυσμό, με κύρια ομάδα εθισμού το ηλικιακό στατιστικό δείγμα 15-30, και έκανε την καθημερινότητα μας ακόμα πιο ευχάριστη, αφού έδωσε νόημα στην ανιαρή ζωή μας. Μη θέλοντας να εξαιρέσω τον εαυτό μου, πέσαμε με τα μούτρα στα posts, likes, friend requests και σε λοιπές "σοβαρές" λειτουργίες της κοινωνικής δικτύωσης. Και κάπου εδώ θέλω να μοιραστώ μαζί σας και την προσωπική μου ενασχόληση με το κοινωνικό αυτό φαινόμενο.
Η ζωή μας άρχισε να κυλάει με γοργούς ρυθμούς, καθώς ψάχναμε εναγωνίως να βρούμε παλιούς μας συμμαθητές, συμφοιτητές, φίλους από τα παλιά, τις θείες απ'το χωριό και κάθε λογής άτομο που μας είπε γειά, ή ακόμα χειρότερα θα θέλαμε να νομίζουμε οι άλλοι ότι είναι φίλος/γνωστός/γκόμενος-α!!!
Εκεί που ξεσαλώσαμε τελείως ήταν η μαγική στιγμή που ανακαλύψαμε τις αναρτήσεις από το Youtube. Πόνος, δάκρυα, καημοί και λοιπά συναισθήματα πέρναγαν μέσα από την οθόνη μου καθώς ο κάθε κατακαημένος/η μοιραζόταν τα δικά του μηνύματα ή ώρες βαρεμάρας με όποιον λάχαινε να έχω δεχτεί την καταραμένη αίτηση φιλίας του. Το Mtv ωχριά μπροστά στο wall μου και τα νεύρα μου θυμίζουν τις βουβουζέλες του Μουντιάλ που μας πέρασε. Εκεί κάπου συνειδητοποίησα ότι το facebook δεν είναι για την ράτσα μας. Είμαστε βλαμμένοι εντελώς...
Αφού διέγραψα ή απέκρυψα οποιονδήποτε σκυλοσουξεδιάρη, γυφτομπαρόκ απλό γνωστό, έπεσα θύμα των "πολυλογάδων". Ευτυχώς ο κακομοίρης ο Μαρκ δεν έβαλε ηχογραφήσεις στο πειραματάκι του, γιατί αυτήν την στιγμή θα ήμουν τρόφιμος σε κάποια νευρολογική κλινική. Τα posts όπως "Πέρασα φανταστικά στο Χ μαγαζί, μαζί με την Λίτσα, τον Τάκη και 2-3 κάγκουρες" διαδεχόντουσαν από τα "Πφφφφφφφφφ Βαριέμαι.Έχετε να προτείνεται κάτι;"...Και φυσικά η γραφή ήταν κάπως έτσι. (Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη από την αισθητική σας, εκτός και αν είστε τέτοιοι, οπότε did'n burn a spike).
"Pffffffffffffffffff varieme.exete kati na mu protinete???? <3 omg,lol. Ανάθεμα τα πληκτρολόγια με αγγλική γραφή. Είναι σαν να γράφεις αγγλικά με ελληνικούς χαρακτήρες αυτιστικέ/η φίλε/η μου.π.χ. Αι ντοντ γκιβ ε σιτ αμπαουτ γιορ λαστ ναϊτ, γιου λιτλ $%#^@&^@%&@!!!! Και το χειρότερο απ'όλα ήταν ότι τα παιδιά αυτά έγραφαν κατά ρυπάς. Ανά 33 με 35 δευτερόλεπτα ανέβαζαν και το κειμενάκι τους αναγκάζοντας με να κάνω αυτό που ένιωθα χρησιμότερο για την υγεία μου.DELETE!!!
Από 3212462435627 "φίλους" με κείνα και με τ'άλλα είχα πέσει με τα βίας στους 1000. Τότε μια εταιρία ονόματι Zynga ήρθε να καταστρέψει ότι πολυτιμότερο είχα μέχρι τότε, την ελεύθερη ώρα μου!!! Έφτιαξε καμιά 600ρια εφαρμογές - παιχνίδια, με κυριότερο εκπρόσωπο το ανεπανάληπτο farmville (ένθετη φωτό). Τι σκάψιμο, αλώνισμα και φύτεμα έπεσε, ούτε στον κάμπο της Λάρισας... Ειλικρινά πιστεύω ότι ένας από τους λόγους των μπλόκων σε Κιλελέρ και κόμβο Βιοκαρπέτ, ήταν ο φόβος για την απώλεια της δουλειάς τους από τους ανερχόμενους "αγρότες", που σαν την ακρίδα αλώνιζαν την επικράτεια. Και εκεί που έλεγα ότι ηρέμησα από τις ειδοποιήσεις από likes, tags κλπ, άρχισαν τα "στείλε μου σανό, κουνουπίδια, σκιάχτρα ή την αστυνομία να με μαζέψει". Ισάξιος διάδοχος ένα Mafia Wars, θαρρώ το λέγανε, όπου με παρακάλαγαν να τους στείλω μαχαίρια, πιρούνια και κάθε λογής αιχμηρά αντικείμενα... Κάπου εκεί έφτασα σε τέλμα. Είχα αρχίσει να μπαίνω στο δίλημμα, ή αυτοί ή εγώ... Τελικά νίκησα και εξίσωσα τους "φίλους" μου, με τους φίλους μου, άντε και μερικούς γνωστούς.
Αυτό που σε όλο τον κόσμο είναι κατανοητό, εδώ μοιάζει με κινέζικη αργκό, ενώ ο Κλεόβουλος είναι έτοιμος να αναστηθεί για να ζητήσει το λόγο από τις γενιές μας, είναι το ρητό ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ... Η υπερβολή που μας διακατέχει σαν λαό, οδήγησαν ένα διαδικτυακό κοινωνικό "εργαλείο", σε μάστιγα της εποχής, σαν ένα AIDS προσωπικότητας. Ελπίζω τουλάχιστον να αντιληφθούμε την "θεραπεία" του σύντομα και να εκμεταλλευτούμε την σωστή χρήση του, σπαταλώντας ευχάριστα τις όποιες ελεύθερες ώρες μας μπροστά σε αυτό το χαζοκούτι.
Μέχρι την επόμενη συνάντηση μας....
get a life mates...
Abebe Lelekua
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου