Οι Συνέπειες μιας Εκτέλεσης

Έχουν περάσει μέρες από την εν ψυχρό δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκόλια και το θλιβερό αυτό γεγονός κυριαρχεί στην ειδησεογραφική επικαιρότητα. Έχουν γραφτεί ατέλειωτα κείμενα σε ιστοσελίδες ενημέρωσης και εφημερίδες, έχοντας σε κάθε περίπτωση και διαφορετική προσέγγιση. Σε γενικές γραμμές όμως αυτό που αποτυπώνεται είναι η θλίψη για τον χαμό ενός άξιου ανθρώπου, ο οποίος επί χρόνια υπήρξε υπέρμαχος των δημοσιογραφικών αποκαλύψεων, της ελευθερίας έκφρασης μέσω προσωπικών blogs και της καταπολέμησης της πολιτικο-οικονομικής διαφθοράς. Συνεπώς, μία ακόμη γραπτή καταδίκη της δολοφονίας όσο και η έκφραση του αποτροπιασμού μας, δεν θα προσθέσει τίποτα περισσότερο στα όσα γράφονται καθημερινά σε πληθώρα άλλων blogs. Αυτό που έχει ορισμένη σημασία, είναι η αποτύπωση κάποιων ευρύτερων σκέψεων με αφορμή το συγκεκριμένο γεγονός.

Φαύλος κύκλος μύθων και λαϊκισµού

Καιρό τώρα αναρωτιέμαι ποιοι είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Κάποιοι την θεωρούν τραγική, άλλοι διατηρούν μια μέση άποψη και ελάχιστοι παραμένουν αισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας. Όποια και αν είναι η δική μας εικόνα για την Ελλάδα του 2010, όλοι έχουμε αρκετούς στόχους στους οποίους στρέφουμε την κριτική και τις κατηγορίες μας. Όμως, πόσοι έχουμε αναλογισθεί το δικό μας μερίδιο ευθύνης στα όσα προβλήματα αντιμετωπίζουμε καθημερινά; Ακόμη και αν έχουνε περάσει αρκετές σκέψεις περί προσωπικής ευθύνης ως πολίτες αυτού του τόπου, η εύκολη λύση είναι να κλείνουμε τα μάτια και να κατηγορούμε γενικόλογα το πολιτικό σύστημα. Μήπως εσκεμμένα ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σ' ένα σύστημα το οποίο εμείς χτίζουμε, εμείς τροφοδοτούμε και τελικώς συντηρούμε με τις επιλογές και την συμπεριφορά μας;

Καραγκιόζης & Θέατρο Σκιών

Η UNESCO πριν από λίγες ημέρες έδωσε την τουρκική υπηκοότητα στον Καραγκιόζη, επικυρώνοντας τη σχετική απόφαση που είχε ληφθεί πέρυσι από μία υποεπιτροπή της. Η επικύρωση ήρθε χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση της Ελλάδας, παρά μόνο μία επιφύλαξη από το Υπουργείο Πολιτισμού που όπως ήταν φυσιολογικό δεν διαφοροποίησε την κατάληξη του θέματος. Αν και έχοντας τόσους καραγκιόζηδες να γεμίζουν την καθημερινότητα μας, λόγω αυτής της εξέλιξης ήταν η σειρά του πραγματικού καραγκιόζη να μας απασχολήσει αναφορικά με την καταγωγή του. Τούρκος ή Έλληνας, Καραγκιόζης ή Μαυρομάτης, είναι σίγουρα δύσκολο να δοθεί μια απόλυτη απάντηση παρά την επίσημη αυτή απόφαση που προκαλεί αντιδράσεις. Εκείνο που είναι ευκολότερο και θα μας δώσει πληρέστερη εικόνα για τον Καραγκιόζη, είναι μια αναδρομή τόσο στην ιστορία της πολιτιστικής αυτής φιγούρας, όσο και ευρύτερα στο θέατρο σκιών.

"Mundoμπάλες"

Το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής δυστυχώς έφτασε στο τέλος του και η καθημερινότητα όλων των ποδοσφαιρόφιλων είναι διαφορετική. Καλομάθαμε ένα μήνα και πλέον με συντροφιά την καλοκαιρινή μεταγραφολογία και τη ζέστη, περιμένουμε υπ0μονετικά την εκκίνηση των εθνικών πρωταθλημάτων Ωστόσο, πριν περάσει για τα καλά στο παρελθόν το τελευταίο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στις μπάλες που χρησιμοποιήθηκαν από τους αγώνες της πρώτης διοργάνωσης το 1930 μέχρι και τον πρόσφατο τελικό Ισπανίας-Ολλανδίας. Όσο για την αφορμή και πηγή έμπνευσης του άρθρου, δεν είναι άλλη από την μεγάλη συζήτηση σε όλη τη διάρκεια του Mundial γύρω από την επίσημη μπάλα Jabulani. Σε κάθε αγώνα και εκπομπή ήταν το πλέον σύνηθες να έχουμε αναφορές στη συγκεκριμένη μπάλα, τις ιδιαιτερότητές της και τις δυσκολίες που προκάλεσε στους τερματοφύλακες Ας δούμε λοιπόν τις 18 ποδοσφαιρικές μπάλες που προηγήθηκαν της Jabulani στα παλαιότερα Mundial:

Κάθε εμφάνιση & μια ιστορία

Απόψε το βράδυ η εθνική ομάδα της Ολλανδίας θα προσπαθήσει για τρίτη φορά να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου σε ένα τελικό Mundial. Εκατομμύρια τηλεθεατές σε ολόκληρο το κόσμο θα βρίσκονται συντονισμένοι στις τηλεοράσεις τους και θα παρακολουθούν τον μεγάλο αγώνα με αντίπαλο την Ισπανία. Ωστόσο, ανάμεσα τους αρκετοί θα είναι και εκείνοι που θα απορήσουν για ακόμη μια φορά με το πορτοκαλί χρώμα της εμφάνισης που φοράνε οι Ολλανδοί ποδοσφαιριστές. Η σημαία της χώρας περιλαμβάνει κόκκινο, λευκό και μπλε χρώμα. Γιατί λοιπόν η ποδοσφαιρική ομάδα ντύνεται παραδοσιακά στα πορτοκαλί και έχει αποκτήσει και το ανάλογο παρατσούκλι των "Οράνιε" (Oranje σημαίνει πορτοκαλί στην ολλανδική γλώσσα);

Γνωρίζετε ότι...

Υπάρχουν στιγμές που συναντώντας διάφορες πληροφορίες στο internet, εντυπωσιάζομαι και απορώ. Πληροφορίες και γνώσεις που είναι ουσιαστικά ελάχιστα χρήσιμες, αλλά έχουν τη δική τους ιδιαιτερότητα και ενδιαφέρον. Έτσι, είπα σήμερα να συγκεντρώσω μερικές από αυτές και να τις ανεβάσω στο blog.


Λοιπόν, γνωρίζετε ότι:

O πληθυσμός των Η.Π.Α. αποτελεί το 6% του πληθυσμού της Γης, αλλά καταναλώνει το 60% των παγκοσμίων αποθεμάτων.

Το πρώτο "καταναλωτικό προϊόν" που πουλήθηκε στη Σοβιετική Ένωση ήταν η Pepsi Cola.

Πολλά κτίρια του Μανχάταν έχουν το δικό τους ταχυδρομικό κώδικα.

Στο Λος Άντζελες τα αυτοκίνητα είναι περισσότερα από τους ανθρώπους.

Καραλή προκαλείς...

Δεν πρόλαβε να περάσει 24ωρο από την επίσημη αποχώρηση του Σωκράτη Κόκκαλη από τον Ολυμπιακό και έσπευσε ο Γιάννης Καραλής να βγάλει όλη του τη χωλή. Διαβάζοντας το σημερινό του άρθρο στο sport-fm.gr, αναρωτιέμαι αν πρόκειται για κείμενο δημοσιογράφου με 25 χρόνια εμπειρίας ή κάποιου άλλου δημοσιοκάφρου! Καταλαβαίνω πως 17 χρόνια προεδρίας Κόκκαλη και παράλληλης κυριαρχίας των ερυθρολεύκων στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δημιούργησαν σε πολλούς χώρους εχθρούς και διαφωνούντες. Πρόσφεραν επίσης αρκετές στιγμές θλίψης σε αντιπάλους αθλητές, οπαδούς και δημοσιογράφους, αλλά και λόγους για να κατηγορηθεί όπως είναι φυσιολογικό. Ωστόσο, αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει να σχολιάσει ο Καραλής την αποχώρηση του Κόκκαλη. Φαίνεται να γράφει με πόνο καρδιάς και μίσος σχεδόν πρωτόγνωρο για τόσο γνωστό αθλητικό δημοσιογράφο. Ακραία σχόλια, βαριές κουβέντες, έλλειψη στοιχείων και γενικά ύφος που προκαλεί.

Περιγραφή για γέλια & για κλάματα

Το Mundial της Νοτίου Αφρικής πλησιάζει στο τέλος του και αντί να κορυφώνεται η αγωνία των τηλεθεατών, κορυφώνεται ο εκνευρισμός τους για την άθλια περιγραφή των σχολιαστών της ΝΕΤ. Όσοι αγώνες και αν μεταδόθηκαν, όσα αρνητικά σχόλια και να ακούστηκαν, εκείνοι δεν φαίνεται να κάνουν προσπάθεια βελτίωσης. Όχι βέβαια πως είναι εύκολο να αλλάξουν εντυπωσιακά μέσα σε μέρες, αλλά τουλάχιστον να δούμε κάποια θετική αλλαγή. Τίποτα! Συνεχίζουν να πιστεύουν πως δεν είναι εκεί για να περιγράφουν με ένταση, ακρίβεια και ειρμό σχολίων, αλλά για να συζητάνε λες και βρίσκονται σε τηλεοπτική εκπομπή. Όσο για τις μπαρούφες και τα λάθη που διαπράττουν, ούτε σχόλιο. Βλέπουν ότι θέλουν, μπερδεύουν διαρκώς παίχτες, κάνουν εντελώς άκυρα σχόλια και φυσικά κολλάει η σκέψη τους λες και λύνουν καμιά μαθηματική συνάρτηση. Τουλάχιστον μέσα στα νεύρα μας και την τάση για ύπνο, μας κάνουν να γελάμε λίγο.