Δεν πρόλαβε να περάσει 24ωρο από την επίσημη αποχώρηση του Σωκράτη Κόκκαλη από τον Ολυμπιακό και έσπευσε ο Γιάννης Καραλής να βγάλει όλη του τη χωλή. Διαβάζοντας το σημερινό του άρθρο στο sport-fm.gr, αναρωτιέμαι αν πρόκειται για κείμενο δημοσιογράφου με 25 χρόνια εμπειρίας ή κάποιου άλλου δημοσιοκάφρου! Καταλαβαίνω πως 17 χρόνια προεδρίας Κόκκαλη και παράλληλης κυριαρχίας των ερυθρολεύκων στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δημιούργησαν σε πολλούς χώρους εχθρούς και διαφωνούντες. Πρόσφεραν επίσης αρκετές στιγμές θλίψης σε αντιπάλους αθλητές, οπαδούς και δημοσιογράφους, αλλά και λόγους για να κατηγορηθεί όπως είναι φυσιολογικό. Ωστόσο, αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει να σχολιάσει ο Καραλής την αποχώρηση του Κόκκαλη. Φαίνεται να γράφει με πόνο καρδιάς και μίσος σχεδόν πρωτόγνωρο για τόσο γνωστό αθλητικό δημοσιογράφο. Ακραία σχόλια, βαριές κουβέντες, έλλειψη στοιχείων και γενικά ύφος που προκαλεί.
Επισυνάπτω το άρθρο του Γ. Καραλή προς ανάγνωση και συνεχίζω αργότερα:
Η… «Ημέρα Ανεξαρτησίας» του ποδοσφαίρου μας: Ε-ΦΥ-ΓΕ!!!
06/07/2010, 16:32Ήταν η προσδοκία της ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ πλειοψηφίας των Ελλήνων φιλάθλων. Η επιθυμία, η ελπίδα τους. Όχι από… φόβο για τον Ολυμπιακό. Από ΑΗΔΙΑ, μάλλον. Η ανθρώπινη αντοχή έχει και τα όριά της, βλέπετε. Και στα δικά του χρόνια, ΟΛΑ τα όρια ξεπεράστηκαν!
Του Γιάννη Καραλή
Τι κυριάρχησε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, από το 1996 και μετά;
Σίγουρα, κάποιες χρονιές πανάξια, ο Ολυμπιακός. Όμως, ακόμη και σε αυτές τις χρονιές, η δυσφορία, η αηδία και η αίσθηση δυσωδίας από την ποδοσφαιρική σήψη, έκαναν ΠΟΛΛΟΥΣ να μην αναγνωρίζουν (να μην αποδέχονται να το κάνουν) την ανωτερότητα του αντιπάλου. Θυμηθείτε την – κατά αυτού και υπέρ Ζιοβάνι- κραυγή του Ντέμη, μετά τα… «Δημητροπούλια»!
Η έννοια του αθλητικού συναγωνισμού, του ευ αγωνίζεσθαι, βλέπετε, έχει ΤΑΦΕΙ βαθιά.
Από τα… «παπουτσέλια» πέναλτι. Από τις… «Δημητροπούλιες» επικρατήσεις. Από τις… «Μπαγεβιτσικές» αρπαγές. Από τις… «Μπιγκόνιες» εγκαθιδρύσεις. Από την… «Γκαγκάτσια» ΕΠΟ. Από την… «Κανελοπούλια» ΕΠΑΕ. Από την υπαλληλοποιήση των… «παρατηρητών» και των… «αστυνομικών διευθυντών», των αγώνων του. Από το ότι «ήταν μια ταραγμένη περίοδος του ελληνικού ποδοσφαίρου», όπως μου δήλωσε -στον αέρα του (τότε) Sportime radio- ο ίδιος ο Γκαγκάτσης. Από τη… Ριζούπολη. Από τις πιστολιές του member’s club στη Ν. Φιλαδέλφεια. Από το… «σφύρα το και φύγαμε» της Τούμπας. Από το… χάρτινο πρωτάθλημα του 2008. Αλλά και από τις βίαιες αποκαθηλώσεις του Μπάγεβιτς και του Ριβάλντο (κυρίως) και… όχι μόνο.
Εν κατακλείδι, από τη «Σπάθια ρήση» : «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και όλοι οι άλλοι να πάνε να γα…ούν»!!!
Αυτή η απρέπεια, αυτή η αδικία, αυτή η καταστρατήγηση της αθλητικής ηθικής, αυτό το άθλιο ο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», τελείωσε σήμερα. Για αυτό και η συντριπτική πλειοψηφία των ποδοσφαιρόφιλων θα θυμούνται την 6η Ιουλίου (2 μέρες μετά την αντίστοιχη των… Αμερικανών) ως την ΗΜΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ του ποδοσφαίρου μας. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΤΕΛΟΣ!
Υ.Γ. Μοίρα και αυτή! Από ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΑΣ, πρόεδρος… «γλάστρα»
Υ.Γ1 Μην ξεχνάτε πως η θητεία του αποχωρήσαντα, έκανε ακόμη και τον Καπετάνιο να ξεχαστεί. ΑΥΤΟ αξίζει… Όσκαρ!
Υ.Γ.2 Πώς ξέρω ότι ο νέος δεν θα προκύψει χειρότερος του αποχωρήσαντα; Απλά, ΔΕΝ υπάρχει κάτι χειρότερο που μπορώ να σκεφτώ…
- Τέλος Άρθρου -
Ας σταθώ σε μερικά σημεία..
Έκανες μήπως κάποια έρευνα ρε Καραλή και γράφεις ότι η αποχώρηση του Κόκκαλη ήταν η επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων φιλάθλων λόγω αηδίας; Αν δεχτούμε πως τα 4/10 των Ελλήνων υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό και όντως θέλανε μια νέα σελίδα στην ομάδα για ορισμένους λόγους, εσύ πως αναφέρεσαι σε αηδία και συντριπτική πλειοψηφία; Επικαλείσαι πως δυσφορία, αηδία και αίσθηση δυσωδίας της ποδοσφαιρικής σήψης, έκαναν πολλούς να μην αναγνωρίζουν (να μην αποδέχονται να το κάνουν) την ανωτερότητα του αντιπάλου. Αποφάσισε αν οι ομάδες του Ολυμπιακού ήταν όντως ανώτερες ή αν αυτοί οι πολλοί που λες έψαχναν επί χρόνια να βρουν αλλού τους λόγους τόσο της ερυθρόλευκης κυριαρχίας, όσο και της δικής τους διοικητικής ανυπαρξίας.
Ξαναγράψε μας μετά από έρευνα που θα κάνεις, πόσες δεκάδες ανάλογα "παπουτσέλια" πέναλτι έχουν δοθεί τόσα χρόνια, σε τόσες ομάδες. Εσύ βέβαια θα έχεις τους λόγους σου να μένεις σε μεμονωμένες περιπτώσεις και να αναφέρεσαι ακόμα και σε "Μπαγεβιτσικές" αρπαγές. Συγνώμη λοιπόν που δεν ζήτησε η Π.Α.Ε. Ολυμπιακός την σύμφωνη γνώμη σου πριν κάνει μια εξαιρετική πρόταση συνεργασίας στον Ντούσαν Μπάγεβιτς! Όπως επίσης και για την βίαιη αποκαθήλωση του Rivaldo το 2007. Δεν ξέραμε πως έπρεπε να κάνει πίσω η Διοίκηση του Ολυμπιακού στα καπρίτσια του Ribo και να τείθεται πάνω από το συμφέρον της ομάδας το profile του ποδοσφαιριστή. Άλλωστε είδαμε έπειτα με τη συμπεριφορά του και τις δηλώσεις τι χαρακτήρας ήταν.
Όσο για την υπαλληλοποίηση των… «παρατηρητών» και των… «αστυνομικών διευθυντών» των αγώνων, αναρωτιέμαι πάλι πόσα συρτάρια γεμίζουν τα αποδεικτικά στοιχεία που έχεις στη διάθεσή σου. Επιπλέον αναφέρεσαι στη Ριζούπολη και το ταραγμένο κλίμα της περιόδου. Φαίνεται έχεις επιλεκτική μνήμη γιατί ξεχνάς τις μπουνιές του Φιλιππίδη στον διαιτητή Ευθυμιάδη μέσα στον αγωνιστικό χώρο, μετά το τέλος ενός Derby Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Αντίστοιχες περιπτώσεις που αφορούν συμπεριφορές προέδρων άλλων ομάδων δεν προκαλούν αηδία; Δεν καθεσαι μήπως να γράψεις κανά άρθρο για τις σημερινές βρωμιές του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίες θα παραμείνουν και μετά Κόκκαλη; Για όλα εκείνα τα σημαντικά προβλήματα που βασανίζουν ευρύτερα το χώρο και για τους υπόλοιπους παράγοντες που φέρουν ευθύνες;
Φυσικά, πάντα θα δικαιούσαι να φέρεις και να εκφράζεις την προσωπική σου άποψη όπως όλοι μας. Αυτό επικαλείσε σε άρθρο λίγες ώρες αργότερα από το πρώτο και δεν διαφωνεί κανείς. Αλλά όταν δεν θες να προκαλείς και να λαμβάνεις απειλητικά μηνύματα, προσέχεις τον τρόπο που γράφεις, τα σχόλια που κάνεις και το ύφος σου απέναντι σε χιλιάδες φιλάθλους και οπαδούς αναγνώστες!
Τέλος, σκέψου καλά πως αν η 4η Ιουλίου 2010 είναι η Ημέρα Ανεξαρτησίας του Ελληνικού Ποδοσφαίρου, τότε ίσως και η 7η Ιουλίου 2010 να είναι με δημοσιογραφική σου ευθύνη η αιτία που θα σε κυνηγάνε σε παραλίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου