Το Mundial της Νοτίου Αφρικής πλησιάζει στο τέλος του και αντί να κορυφώνεται η αγωνία των τηλεθεατών, κορυφώνεται ο εκνευρισμός τους για την άθλια περιγραφή των σχολιαστών της ΝΕΤ. Όσοι αγώνες και αν μεταδόθηκαν, όσα αρνητικά σχόλια και να ακούστηκαν, εκείνοι δεν φαίνεται να κάνουν προσπάθεια βελτίωσης. Όχι βέβαια πως είναι εύκολο να αλλάξουν εντυπωσιακά μέσα σε μέρες, αλλά τουλάχιστον να δούμε κάποια θετική αλλαγή. Τίποτα! Συνεχίζουν να πιστεύουν πως δεν είναι εκεί για να περιγράφουν με ένταση, ακρίβεια και ειρμό σχολίων, αλλά για να συζητάνε λες και βρίσκονται σε τηλεοπτική εκπομπή. Όσο για τις μπαρούφες και τα λάθη που διαπράττουν, ούτε σχόλιο. Βλέπουν ότι θέλουν, μπερδεύουν διαρκώς παίχτες, κάνουν εντελώς άκυρα σχόλια και φυσικά κολλάει η σκέψη τους λες και λύνουν καμιά μαθηματική συνάρτηση. Τουλάχιστον μέσα στα νεύρα μας και την τάση για ύπνο, μας κάνουν να γελάμε λίγο.
Προσπαθώ να καταλάβω τι πάει στραβά τα τελευταία χρόνια και δεν έχουμε, πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, τηλεοπτικούς σχολιαστές που να περιγράφουν με ελκυστικό τόνο και τρόπο τους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Ώρες ώρες νομίζεις πως όποιον βρήκαν εύκαιρο στο κανάλι, τον έβαλαν να σχολιάσει. Ιδιαίτερα για τη δημόσια τηλεόραση που ξοδεύει τόσα χρήματα από τις δικές μας τσέπες και το αποτέλεσμα συχνά παρουσιάζει στοιχεία του ευρύτερου ελληνικού δημόσιου τομέα. Άτομα χωρίς τα απαραίτητα προσόντα να βρίσκονται σε θέσεις που δεν τους αρμόζουν, πολυέξοδες παραγωγές οι οποίες δεν μας ανταμείβουν με ισάξιο αποτέλεσμα και φυσικά καμία πρόοδο όσα παράπονα και αν ακούγονται. Τόσο τραγική είναι σε κάποιες περιπτώσεις η κατάσταση, που οδηγούμαστε στη λύση του ράδιο. Να μένει δηλαδή χωρίς φωνή η τηλεόραση και να ελπίζουμε πως θα ζήσουμε λίγο ποιο έντονα τον αγώνα μέσω της ραδιοφωνικής μετάδοσης.
Δεν λαμβάνουμε που δεν λαμβάνουμε High Definition τηλεοπτικό σήμα όπως τηλεθεατές άλλων χωρών, ας έχουμε έστω αξιοπρεπή περιγραφή αγώνα και όχι ένα ακόμη λόγο να εκνευριζόμαστε αντί να απολαμβάνουμε μεγάλους αγώνες. Ξυπνήστε επιτέλους γιατί θα μας πάρει και εμάς ο ύπνος...
Προσπαθώ να καταλάβω τι πάει στραβά τα τελευταία χρόνια και δεν έχουμε, πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, τηλεοπτικούς σχολιαστές που να περιγράφουν με ελκυστικό τόνο και τρόπο τους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Ώρες ώρες νομίζεις πως όποιον βρήκαν εύκαιρο στο κανάλι, τον έβαλαν να σχολιάσει. Ιδιαίτερα για τη δημόσια τηλεόραση που ξοδεύει τόσα χρήματα από τις δικές μας τσέπες και το αποτέλεσμα συχνά παρουσιάζει στοιχεία του ευρύτερου ελληνικού δημόσιου τομέα. Άτομα χωρίς τα απαραίτητα προσόντα να βρίσκονται σε θέσεις που δεν τους αρμόζουν, πολυέξοδες παραγωγές οι οποίες δεν μας ανταμείβουν με ισάξιο αποτέλεσμα και φυσικά καμία πρόοδο όσα παράπονα και αν ακούγονται. Τόσο τραγική είναι σε κάποιες περιπτώσεις η κατάσταση, που οδηγούμαστε στη λύση του ράδιο. Να μένει δηλαδή χωρίς φωνή η τηλεόραση και να ελπίζουμε πως θα ζήσουμε λίγο ποιο έντονα τον αγώνα μέσω της ραδιοφωνικής μετάδοσης.
Δεν λαμβάνουμε που δεν λαμβάνουμε High Definition τηλεοπτικό σήμα όπως τηλεθεατές άλλων χωρών, ας έχουμε έστω αξιοπρεπή περιγραφή αγώνα και όχι ένα ακόμη λόγο να εκνευριζόμαστε αντί να απολαμβάνουμε μεγάλους αγώνες. Ξυπνήστε επιτέλους γιατί θα μας πάρει και εμάς ο ύπνος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου