Άλλο ένα ήρεμο μεσημέρι Κυριακής, στο οποίο έρχεται να ανεβάσει την αδρεναλίνη ο εντυπωσιακός κόσμος της Formula 1. Το σημερινό Grand Prix ωστόσο δεν είναι απλά ένας ακόμη αγώνας, αλλά ξεχωρίζει ανάμεσα σε όλους τους υπόλοιπους με τις ιδιαιτερότητες και την ιστορία του. Πρόκειται για το Gran Prix σύμβολο του μηχανοκίνητου αθλητισμού, το Grand Prix του Μονακό. Με ένδοξο παρελθόν 81 χρόνων, γεμάτο από μεγάλες στιγμές της φόρμουλα 1, συγκλονιστικές εμφανίσεις οδηγών-θρύλων και μοναδική αίγλη, ο χαρακτηρισμός του Gran Prix σύμβολο είναι δικαιολογημένος. Λίγο πριν το σημερινό αγώνα του 2010, θέλησα να κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν αυτό γράφοντας λίγα λόγια.
Το Grand Prix του Μονακό αποτελεί έναν αγώνα της Φόρμουλα 1 που διεξάγεται κάθε χρόνο στο ομώνυμο Πριγκιπάτο. Με αφετηρία το έτος 1929, θεωρείται ευρέως ένας από τους σημαντικότερους και εντυπωσιακότερους αγώνες αυτοκίνησης στο κόσμο, μαζί με τον Indianapolis 500 και τις 24 ώρες Le Mans (ανεπίσημα γνωστοί και οι τρεις μαζί ως Triple Crown of Motosport). Ο αγώνας διεξάγεται στους ιδιαίτερα στενούς δρόμους της παραθαλάσσιας πόλης του Μονακό, με αρκετές αυξομειώσεις στο υψόμετρο, κλειστές στροφές και τούνελ, κάνοντας τον έναν από τους πλέον απαιτητικούς στο πρωτάθλημα της F1. Ανεξάρτητα όμως από την αίγλη του και παρά τις σχετικά χαμηλές ταχύτητες που σημειώνονται κατά τη διάρκειά του, αποτελεί επικίνδυνη διαδρομή για κάθε οδηγό.
Ο πρώτος αγώνας το 1929 διοργανώθηκε από τον Anthony Noghes με την στήριξη του Automobile Club de Monaco και νικητή τον William Grover-Williams o οποίο οδηγούσε μία Bugatti. Ο αγώνας ήταν μέρος του προ β' παγκοσμίου πολέμου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και συμπεριλήφθηκε μετέπειτα στο πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα φόρμουλα 1 το 1950. Αξιοσημείωτα τα κατορθώματα του Graham Hill που κέρδισε τα πέντε Grand Prix του Μονακό της δεκαετία του 60' λαμβάνοντας τη προσωνυμία "Mr Monaco", όπως και του βραζιλιάνου Ayrton Senna που κέρδισε τον αγώνα 6 φορές, περισσότερες από κάθε άλλο οδηγό έως και σήμερα.
Ιστορία
ΠροέλευσηΌπως αρκετοί ευρωπαϊκοί αγώνες, έτσι και το Grand Prix του Μονακό προϋπήρχε του σημερινού παγκοσμίου πρωταθλήματος Με την στήριξη του Πρίγκηπα Louis II και μέσω της Automobile Club de Monaco (ACM), o Anthony Noghes τόλμησε τη διεξαγωγή του πρώτου αγώνα το 1929 ανοίγοντας το δρόμο για το ιστορικό και λαμπερό Grand Prix που απολαμβάνουμε μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερο ρόλο βέβαια διαδραμάτισε και ο πατέρας του Anthony, Alexandre Noghes ο οποίος ήταν ιδρυτικό μέλος της ACM με αρχική ονομασία Sport Vélocipédique Monégasque. Η ACM πραγματοποίησε την είσοδο της στο μηχανοκίνητο αθλητισμό αρκετά χρόνια νωρίτερα διοργανώνοντας το Rallye Automobile monte Carlo το 1911.
Το 1928 η οργάνωση έκανε αίτηση στην Association Internationale des Automobiles Clubs Reconnus (AIACR), το διεθνές όργανο μηχανοκίνητου αθλητισμού, προκειμένου να αναβαθμιστεί από τοπικό φορέα σε εθνικό αντιπρόσωπο. Η αίτηση αυτή δεν έγινε δεκτή με βασική επιχειρηματολογία την έλλειψη μιας διοργάνωσης που θα λάμβανε χώρε αποκλειστικά στην επικράτεια του Μονακό. Το προϋπάρχον Rallye Automobile monte Carlo δεν θεωρήθηκε κάτι τέτοιο καθώς χρησιμοποιούνταν κυρίως δρόμοι αρκετών άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Για να αποκτηθεί το καθεστώς που επιδίωκαν τα μέλη της ACM, ο Noghes πρότεινε την δημιουργία ενός Grand Prix αποκλειστικά διοργανωμένο στους δρόμους του Monte Carlo. Ο Noghes άμεσα κέρδισε την υποστήριξη του πρίγκηπα, ενώ είχε και τη σημαντική βοήθεια ενός διάσημου μονεγάσκου οδηγού της εποχής, του Louis Chiron που βρήκε την ιδέα ιδιαίτερα ελκυστική.
Η πρώτη διοργάνωση το 1929 ήταν ένα κάλεσμα στις μεγάλες ομάδες εποχής. Ωστόσο, τελικά δεν αποφάσισαν να συμμετέχουν όλες, όπως για παράδειγμα η Maserati και η Alfa Romeo που απουσίασαν. Bugatti κ' Mercedes όμως πήραν μέρος σε έναν δυνατό αγώνα που βρήκε νικητή τον Βρετανό William Grover-Williams οδηγώντας μία πράσινη Bugatti Type 35B. Ο μονεγάσκος οδηγός Chiron δεν έτρεξε στο πρώτο αυτό αγώνα γιατί είχε υποχρέωση να αγωνιστεί την ίδια μέρα στον αμερικανικό αγώνα ταχύτητας Indianapolis 500. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση πίσω από τον Rene Dreyfus ενώ το 1931 κατέκτησε τη νίκη γράφοντας ιστορία ως ο πρώτος και μοναδικό έως σήμερα γηγενής μονεγάσκος που κέρδισε το Grand Prix του Μονακό.
Πριν το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο
Ο αγώνας σε σύντομο χρονικό διάστημα αναβαθμίστηκε και χρόνο με το χρόνο αποκτούσε μεγαλύτερη σημασία. Με βάση το πλήθος των αγώνων αυτοκινήτου που αυτοαποκαλούνταν Grands Prix, η AIACR επίσημα προέβη στην αναγνώριση μόνο ορισμένων διοργανώσεων ως "αυθεντικών" διεθνών Grand Prix, μεταξύ αυτών και του αγώνα στο Μονακό. Έτσι το 1933 το Grand Prix του Μονακό συμπεριλήφθηκε και αναγνωρίστηκε από την AIACR μαζί με αυτά της Γαλλίας, Ιταλίας, Βελγίου και Ισπανίας. Στον αγώνα εκείνης της χρονιά σημειώθηκε μία ακόμα σημαντική εξέλιξη. Για πρώτη φορά η σειρά εκκίνησης καθορίστηκε από χρονομετρημένους γύρους κατάταξης και όχι με κλήρωση, όπως γινόταν έως τότε. Στην εξέλιξη του αγώνα μονομάχησαν έντονα σε όλη τη διάρκεια οι οδηγοί Achille Varzi και Tazio Nuvolari, με τελικό νικητή τον Varzi καθώς το αμάξι του Nuvolari τυλίχθηκε στις φλόγες στο τελευταίο γύρο. Το Grand Prix έγινε σταθμός του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1936 κ' 1937 ,με τη Mercedes-Benz να έιναι η νικήτρια ομάδα και τις δύο χρονιές λίγο πριν το τέλος κάθε αγωνιστικής δραστηριότητας μέχρι το 1945 λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα Χρόνια της Formula 1
Οι αγώνες στην Ευρώπη ξεκίνησαν πάλι στις 9 Σεπτεμβρίου 1945 στο Bois de Boulonge park στο Παρίσι 4 μήνες μετά το τέλος του πολέμου. Το 1946 μια νέα υψηλού επιπέδου κατηγορία, η Formula 1, ιδρύθηκε από την διάδοχο της AIACR Federation Internationale de l' Automobile (FIA). Το πρώτο Grand Prix της Φόρμουλα 1 στο Μονακό έγινε το 1948 με νικητή τον μετέπειτα πρωταθλητή Nino Farina οδηγώντας μία Maserati 4CLT. Αν και ο αγώνας του 1949 ακυρώθηκε λόγω του θανάτου του πρίγκηπα Louis II, τον επόμενο χρόνο συμπεριλήφθει στο αγωνιστικό πρόγραμμα του πρωταθλήματος. Ο συγκεκριμένος αγώνας έδωσε την ευκαιρία στο μελλοντικό 5 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Juan Manuel Fangio να κατακτήσει τη πρώτη του νίκη σε Grand Prix, αλλά και στο 51χρονο μονεγάσκο Louis Chiron που κατετάγει τρίτος, τη καλύτερη προσωπική θέση κατά τη περίοδο του παγκόσμιου πρωταθλήματος. Τις χρονιές 1951-1952 υπήρξε κενό όταν το '51 δεν έγινε αγώνας, ενώ το '52 που στο πρωτάθλημα συμμετείχαν λιγότερο ισχυρά αμάξια της φόρμουλα 2, ο αγώνας έγινε με διαφορετικούς κανόνες διεξαγωγής και δεν αποτέλεσε μέρος του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Φόρμουλα 1. Ωστόσο, από το 1955 όταν ο Maurice Trintignant κέρδισε για πρώτη φορά στο Μονακό και ο Chiron πήρε το τίτλο του γηραιότερου σε ηλικία οδηγού που συμμετείχε σε Grand Prix (56 ετών), το Μονακό αποτελεί διαρκώς σταθμό του παγκόσμιου πρωταθλήματος της F1 μέχρι τις μέρες μας.
Στην δεκαετία του 1960 ο επωνομαζόμενος "Mr Monaco" βρετανός Graham Hill κέρδισε 5 φορές το Gran Prix του Μονακό. Στον αγώνα του 1965 ο Hill ξεκίνησε από τη πρώτη θέση αλλά μετά από μία έξοδο στο 25ο γύρο βρέθηκε 5ος και έπρεπε να σπάσει αρκετές φορές το ρεκόρ ταχύτερου γύρου μέχρι να κερδίσει τελικά τη πρώτη θέση. Εξίσου αξιοσημείωτη σε αυτό τον αγώνα είναι η πρώτη εμφάνιση της Honda στο πρωτάθλημα. Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας όταν ο ιδιοκτήτης της ομάδας Brabham, Bernie Ecclestone άρχισε να βάζει σε τάξη τα οικονομικά της Formula One Constructors Association (FOCA) και να αναπτύσει το "προϊόν" της Φόρμουλα 1, το Μονακό απέκτησε επιπρόσθετη αξία ως σταθμός του πρωταθλήματος.
Ένας αγώνας σταθμός που πέρα από το κοσμοπολίτικο χαρακτήρα πρόσφερε θέαμα, επεισοδιακές μάχες οδηγών αλλά και αναπάντεχες ανακατατάξεις λόγω ατυχημάτων. Χαρακτηστικό παράδειγμα ο αγώνας του 1982. Ο Rene Arnoux ενώ προηγείται εγκαταλείπει 15 γύρους μετά το ξεκίνημα, ο Alain Prost παίρνει την πρωτοπορία μέχρι 4 γύρους πριν το τέλος όταν χτυπάει στα τοιχώματα και χάνει τον ένα τροχό, ο Ricardo Patrese συνεχίζει τότε από τη πρώτη θέση αλλά μένει προσωρινά 1μιση γύρω πριν το τέλος, ο Didier Pironi τότε οδηγεί τη κούρσα ένα γύρο πριν τη καρό σημαία αλλά μένει από καύσιμα όπως και ο Andrea de Cesaris που ακολουθούσε αλλά δεν μπόρεσε να προσπεράσει. Η τελική εξέλιξη ήταν να ξαναπάρει μπροστά το μονοθέσιο του Patrese κατά τη διάρκεια του τελευταίου γύρου και να κερδίσει το το πρώτο του Grand Prix!
Τη δεκαετία 1984-1993 ο αγώνας του Μονακό γνώρισε μόνο δύο νικητές οδηγούς-θρύλους, τον γάλλο Alain Prost και το βραζιλιάνο Ayrton Senna. Μετά τη κυριαρχία του Prost τις χρονιές '84, '85, '86, '88, ο Senna μονοπώλησε τις νίκες στη συγκεκριμένη πίστα με έξι νίκες και 8 παρουσίες στο βάθρο. Ένα από τα highlights της περιόδου συναντάμε το 1992 όταν ο Nigel Mansell που είχε κερδίσει και τους πέντε αγώνες του πρωταθλήματος μέχρι εκείνο το σημείο μονομάχησε με το Senna για τη νίκη στο Μονακό. Ο Mansell έχοντας τη pole position συνέχισε να προηγείτε μέχρι τον έβδομο γύρω πριν το τέλος, όταν αναγκάστηκε να μπει στα pits λόγω προβλήματος σε ένα τροχό. Κατά την επανείσοδό του στη πίστα ο Senna είχε προσπεράσει, βρισκόταν στη πρώτη θέση και με καινούργια λάστιχα ο Mansell έτρεχε κάνοντας ταχύτερους γύρους πίστας να προσπεράσει τον βραζιλιάνο μειώνοντας τη διαφορά από 5,2 σε 1,9 μέσα σε δύο γύρους. το ζευγάρι καθήλωσε το κοινό με τη μονομαχία του στους τελευταίους 4 γύρους. Όσο και αν προσπάθησε με πάθος ο Mansell να περάσει, ο Senna διατήρησε τη πρώτη θέση μέχρι το τέλος σημειώνοντας της πέμπτη του νίκη στο Μονακό. Την επόμενη χρονιά όταν ο Ayrton Senna ξανακέρδισε το Grand Prix και έσπασε το ρεκόρ πέντε νικών του Graham Hill, ο γιος του Damon Hill δήλωσε πως "αν ο πατέρας μου ήταν αυτή τη στιγμή εδώ, θα ήταν ο πρώτος που θα έδινε τα συγχαρητήρια στον Ayrton".
Monaco 1992: Senna vs MansellΈνας ακόμη εντυπωσιακός αγώνας ήταν αυτός του 1996 όταν ο Michael Schumacher που είχε την pole position εγκατέλειψε έπειτα από πρόσκρουση στο πρώτο γύρο. Ο Damon Hill πήρε τη πρωτοπορία για τους επόμενους 40 γύρους αλλά επίσης εγκατέλειψε με σπασμένο κινητήρα στο διάσημο τούνελ της πίστας. Ο Jean Alesi συνέχισε από τη πρώτη θέση έχοντας την ίδια τύχη 20 γύρους αργότερα με σπασμένη ανάρτηση. Νικητής αναδείχθηκε ο Olivier Panis που αν και πιεζόταν έντονα από το David Coulthard πέτυχε τη πρώτη του και μοναδική νίκη σε Grand Prix. Μόνο 4 μονοθέσια τερμάτισαν τον αγώνα εκείνη την ημέρα! Τέλος, ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Michael Schumacher κατάφερε να ισοφαρίσει το ρεκόρ πέντε νικών στο Μονακό του Hill αλλά όχι να φτάσει τις 6 του Ayrton Senna που παραμένει ο κυρίαρχος της πίστας.
Η Πίστα
Η διαδρομή του Gran prix του Μονακό αποτελείται από τους δρόμους της πόλης του Monte Carlo κ' της La Condamine, η οποία περιλαμβάνει και το διάσημο λιμάνι. Άκρως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι παραμένει ο μόνος αγώνας μαζί με το ιταλικό Grand Prix της Monza, που ουσιαστικά διατηρεί την ίδια ακριβώς διαδρομή από τη πρώτη διοργάνωση μέχρι και σήμερα Μια διαδρομή που χαρακτηρίζεται από εναλλαγές στο υψόμετρο, πολύ κλειστές στροφές και στενά περάσματα που την προσδιορίζουν ως την πλέον απαιτητική πίστα του πρωταθλήματος. Εδώ θα πρέπει να σημειωθούν και οι δύο φορές όπου οδηγός κατέληξε μετά από έξοδο στη θάλασσα, με πιο διάσημο τον Alberto Ascari. O οδηγός Nelson piquet είχε άλλωστε περιγράψει τη οδήγηση στη συγκεκριμένη πίστα σαν προσπάθεια να κάνεις ποδήλατο στο δωματιό σου!
Μέχρι να ολοκληρώσω την ιστοριά του Grand Prix του Μονακό, ακόμα ένα τέλειωσε με την Red Bull να κάνει πλάκα για το 2010 καθώς πέτυχε το 1-2. Στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου ο Μάρκ Γουέμπερ, δεύτερος ο Σεμπάστιαν Φέτελ και τρίτος ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα της Renault.
Η διαδρομή του Gran prix του Μονακό αποτελείται από τους δρόμους της πόλης του Monte Carlo κ' της La Condamine, η οποία περιλαμβάνει και το διάσημο λιμάνι. Άκρως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι παραμένει ο μόνος αγώνας μαζί με το ιταλικό Grand Prix της Monza, που ουσιαστικά διατηρεί την ίδια ακριβώς διαδρομή από τη πρώτη διοργάνωση μέχρι και σήμερα Μια διαδρομή που χαρακτηρίζεται από εναλλαγές στο υψόμετρο, πολύ κλειστές στροφές και στενά περάσματα που την προσδιορίζουν ως την πλέον απαιτητική πίστα του πρωταθλήματος. Εδώ θα πρέπει να σημειωθούν και οι δύο φορές όπου οδηγός κατέληξε μετά από έξοδο στη θάλασσα, με πιο διάσημο τον Alberto Ascari. O οδηγός Nelson piquet είχε άλλωστε περιγράψει τη οδήγηση στη συγκεκριμένη πίστα σαν προσπάθεια να κάνεις ποδήλατο στο δωματιό σου!Μέχρι να ολοκληρώσω την ιστοριά του Grand Prix του Μονακό, ακόμα ένα τέλειωσε με την Red Bull να κάνει πλάκα για το 2010 καθώς πέτυχε το 1-2. Στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου ο Μάρκ Γουέμπερ, δεύτερος ο Σεμπάστιαν Φέτελ και τρίτος ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα της Renault.
Multiple winners (drivers)
Embolded drivers are still competing in the Formula One championship
| # Wins | Driver | Years Won[7][40] |
|---|---|---|
| 6 |  Ayrton Senna | 1987, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993 |
| 5 |  Graham Hill | 1963, 1964, 1965, 1968, 1969 |
 Michael Schumacher | 1994, 1995, 1997, 1999, 2001 | |
| 4 |  Alain Prost | 1984, 1985, 1986, 1988 |
| 3 | Stirling Moss | 1956, 1960, 1961 |
| Jackie Stewart | 1966, 1971, 1973 | |
| 2 |  Juan Manuel Fangio | 1950, 1957 |
| Maurice Trintignant | 1955, 1958 | |
 Niki Lauda | 1975, 1976 | |
 Jody Scheckter | 1977, 1979 | |
| David Coulthard | 2000, 2002 | |
 Fernando Alonso | 2006, 2007 |
Multiple winners (constructors)
A pink background indicates an event which was not part of the Formula One World Championship.
A cream background indicates an event which was part of the pre-war European Championship.
Embolded teams are still competing in the Formula One championship
| # Wins | Constructor | Years Won[7] | |
|---|---|---|---|
| 15 | McLaren | 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1998, 2000, 2002, 2005, 2007, 2008 | |
| 9 |  Ferrari | 1952, 1955, 1975, 1976, 1979, 1981, 1997, 1999, 2001 | |
| 7 | Lotus | 1960, 1961, 1968, 1969, 1970, 1974, 1987 | |
| 5 | British Racing Motors | 1963, 1964, 1965, 1966, 1972 | |
| 4 | Bugatti | 1929, 1930, 1931, 1933 | |
| 3 |  Mercedes-Benz | 1935, 1936, 1937 | |
| Alfa Romeo | 1932, 1934, 1950 | ||
| Maserati | 1948, 1956, 1957 | ||
| Cooper | 1958, 1959, 1962 | ||
| Tyrrell | 1971, 1973, 1978 | ||
| Williams | 1980, 1983, 2003 | ||
| 2 | Brabham | 1967, 1982 | |
| Benetton | 1994, 1995 | ||
| Renault | 2004, 2006 | ||
By year
A pink background indicates an event which was not part of the Formula One World Championship.
A cream background indicates an event which was part of the pre-war European Championship.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου